Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych oraz zwolnień z tego podatku stwierdza nieważność § 2 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Sędzia WSA Krystyna Skowrońska- Pastuszko Protokolant Sekretarz sądowy Anna Głowacka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr XXXII/214/08 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych oraz zwolnień z tego podatku stwierdza nieważność § 2 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

I SA / Go 602 / 09

U Z A S A D N I E N I E

Skarżący, Prokurator Okręgowy złożył skargę na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...].11.2008 roku nr XXXII / 214 / 08, w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych, oraz zwolnień z tego podatku na terenie Gminy.

Z akt sprawy wynika że :

Rada Miejska, w dniu [...].11.2008 roku podjęła uchwałę nr XXXII / 214 / 08, w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych, oraz zwolnień z tego podatku na terenie gminy.

W treści tej uchwały, w § 2 Rada zwolniła z podatku od środków transportowych, środki transportowe należące do podmiotów, których celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem pojazdów o których mowa w art. 8 pkt. 2,4,i 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 5.12.2008 roku.

Powyższa uchwała, została zaskarżona przez Prokuratora Okręgowego, który wniósł o stwierdzenie jej nieważności w części odnoszącej się do § 2.

Zdaniem skarżącego § 2 uchwały narusza rażąca przepisy art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, oraz art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12.01.1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1, z wyjątkiem zwolnień dotyczących pojazdów o których mowa w art. 8 pkt. 2,4,6. Tak więc, nie ma ona uprawnień do wprowadzania zwolnień od podatków o charakterze podmiotowym.

Zwolnienie od podatku od środków transportowych pojazdów należących do podmiotów, których celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej, jest zwolnieniem o charakterze podmiotowym, a więc zwolnieniem w którym fakt zwolnienia powiązany jest nie z cechami przedmiotu opodatkowania, lecz wyłącznie z podatnikiem. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy, bowiem uchwałodawca określił w uchwale podmioty, do których jest adresowane zwolnienie, a więc podmioty których celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu, nie wskazując żadnych cech przedmiotu opodatkowania.

Ponieważ art. 217 stanowi, iż zwolnienia podmiotowe mogą być tylko stanowione w drodze ustawy, a w / w zwolnienie podmiotowe zostało ustanowione w drodze uchwały Rady Miasta, należy uznać iż postanowienie § 2 w / w uchwały jest rażącym i oczywistym naruszeniem prawa.

Na poparcie twierdzeń zawartych w skardze skarżący przywołał liczne orzecznictwo sądów administracyjnych w tym zakresie m.in. wyrok NSA z dnia 14.08.2007 roku II FSK 910 / 06, wyrok WSA w W-wie z dnia 23.04.2008 roku III SA / Wa 441 / 08, wyrok z dnia 13.09.2007 roku WSA w Olsztynie I SA / Ol 313 / 07.

W odpowiedzi na skargę, Rada Gminy wniosła o oddalenie skargi i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że uchwała powyższa nie była kwestionowana przez organ nadzoru i została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Wojewody, a skarżący wcześniej nie występował o usunięcie uchybienia.

Strona 1/2