Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Asesor WSA Damian Bronowicki (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2020 r. sprawy ze skargi K.M. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchylenia, po wznowieniu postępowania, dotychczasowej decyzji oraz odmowy wpisu do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego 1. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa [...] z dnia [...]r. nr [...], w całości. 2. Zasądza na rzecz strony skarżącej od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z [...] lutego 2019 r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] (dalej również jako "organ I instancji") na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego( Dz. U z 2018 r., poz. 2096) - zwanej dalej "K.p.a.", wznowił z urzędu postępowanie administracyjne "zakończone decyzją o nadaniu numeru identyfikacyjnego (vide: zaświadczenie z dnia [...].05.2013 r.) w sprawie wpisu do ewidencji producentów i nadaniu numeru identyfikacyjnego wydaną, przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...]".
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcie organ I instancji stwierdził, że konieczność wznowienia postępowania w sprawie wpisu Pani K.M. (dalej również jako "Strona", "Wnioskodawczyni" lub "Skarżąca") do ewidencji producentów i nadaniu numeru identyfikacyjnego wynika ze złożonego przez nią nieprawdziwego oświadczenia, że nie pozostaje w związku małżeńskim w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji.
Następnie decyzją z [...] marca 2019 r. organ I instancji uchylił decyzję z dnia [...] maja 2013 r. oraz odmówił wpisu Pani K.M. do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego. Organ wskazał, że 1 stycznia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2014 r., poz. 1872) - zwana dalej "ustawą zmieniającą". Nowelizacja ta umożliwiła nadawanie małżonkom odrębnych numerów identyfikacyjnych o ile prowadzą samodzielnie odrębne gospodarstwa rolne stanowiące zorganizowaną całość gospodarczą.
Zdaniem organu, z art. 3a ust. 3 ustawy z 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U z 2017 r. poz. 1853) - zwana dalej "ustawą EP", wynika, że w przedmiotowym postępowaniu to nie organ administracji publicznej, a Wnioskodawca ma przedstawić wszystkie dowody niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy. Ponieważ współmałżonek Wnioskodawczyni posiada numer identyfikacyjny, a także, zdaniem organu, "Wnioskodawczyni nie wskazała [...] dowodów na to, że: prowadzi gospodarstwo samodzielnie; gospodarstwo Wnioskodawczyni jest odrębne, w szczególności od gospodarstwa współmałżonka; gospodarstwo Wnioskodawczyni stanowi zorganizowaną całość gospodarczą", nie ma podstaw do dokonania wpisu Pani K.M. do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy EP.
Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Zauważył, że od 1 stycznia 2015 r. na podstawie art. art. 2 ust. 2 ustawy zmieniającej zaświadczenie z dnia [...] maja 2013 r. należało traktować jako decyzję administracyjną o wpisie Pani K.M. do ewidencji producentów, posiadającą walor ostateczności.