Braki w fakturze w zakresie określenia osoby nabywcy towaru mają charakter istotny i nie mogą być uznane za wady techniczne, nie wpływające na wysokość zobowiązania podatkowego.
oddalono skargę w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Zaskarżoną decyzją z 2 września 1996 r. Izba Skarbowa po rozpatrzeniu odwołania Mariana G., na mocy art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 19, art. 27 ust. 4 i ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, par. 19 i par. 31 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./, uchyliła decyzję Urzędu Skarbowego z 8 kwietnia 1996 r. w całości i orzekła za listopad 1993 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie 9217 zł /po denominacji/ oraz zarządziła zwrot nienależnie pobranej kwoty tytułem nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za listopad 1993 r. w wysokości 2783 zł /po denominacji/ oraz ustaliła kwotę sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 w wysokości 6177 zł /po denominacji/ płatną w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji Urzędu Skarbowego.
W uzasadnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i prawny niniejszej sprawy:
Przeprowadzona kontrola dokumentacji źródłowej firmy Mariana G. ujawniła nierzetelne prowadzenie ewidencji zakupów VAT. Zaewidencjonowano bowiem i rozliczono, wyszczególnione w uzasadnieniu, wadliwe faktury /tj: faktury wystawione na innego podatnika - firmę Marzeny B., bądź zawierające braki techniczne/, które posłużyły następnie do bezpodstawnego obniżenia podatku należnego, w konsekwencji czego zawyżono podatek naliczony za listopad 1993 r. o kwotę 2069,93 zł /po denominacji/.
Wobec takich ustaleń Urząd Skarbowy wydał przedstawioną powyżej decyzję z 8 kwietnia 1996 r., którą podatnik zaskarżył.
W związku z tym zauważono, że przepisy art. 32 cyt. ustawy oraz par. 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. określają wymogi formalne, jakie powinny spełniać rachunki /faktury/ dające podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego. Wskazano przy tym, że zgodnie z par. 31 ust. 4 ww. rozporządzenia brak jest podstaw do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego gdy sprzedaż towarów lub świadczenie usług udokumentowane zostało fakturą wystawioną sprzecznie z wcześniej powołanymi przepisami. Jeżeli jednak stwierdzone zostanie, że podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie wadliwych rachunków /faktur/, to organ powinien zastosować sankcję z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług co wynika wprost z tego przepisu.
Dalej zauważono, że pismem z 16 lutego 1994 r. nr PP3-8220-820/948PB Minister Finansów upoważnił Izby Skarbowe do odstąpienia od stosowania przepisu par. 31 ust. 4 ww. rozporządzenia w przypadku stwierdzenia, że uchybienia na fakturach zakwestionowanych w trakcie kontroli są w świetle tego pisma brakami technicznymi nie mającymi wpływu na wysokość zobowiązania.
W związku z tymi wytycznymi powtórnie przeanalizowano ustalenia kontroli skarbowej, eliminując spośród zakwestionowanych faktur te, które zawierały braki techniczne, których wykaz przedstawiono.