W momencie wejścia w życie w/w ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych przepis art. 31 ust. 1 tego aktu, odnoszący się do spornej opłaty, jako stanowiącej dochód Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych zgodnie z art. 23 tej ustawy, określa ją jako należność państwową w rozumieniu przepisów o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych. Zaś w ustępie 2 tego artykułu czytamy, że te świadczenia pieniężne przedawniają się z upływem 5 lat od dnia ich wymagalności.
W związku z tym, że przepis art. 31 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ustawy w części dotyczącej tego Funduszu stanowiącej przepisy prawa materialnego finansowego, zawiera regulację dotyczącą przedawnienia tych należności państwowych z upływem 5 lat od dnia ich wymagalności, nieuprawnione są próby stosowania w odniesieniu do tych należności, jak np. opłaty rocznej, instytucji przerwania biegu terminu przedawnienia, czy to z ustawy Ordynacja podatkowa /art.70/, czy to z Kodeksu cywilnego / art. 123/.
Bowiem dawność, jako instytucja prawa materialnego, powodująca niemożność dochodzenia należności po upływie określonego czasu jest w art. 31 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych unormowana całościowo. Fakt, że przepisy te nie przewidują przerwania biegu przedawnienia nie zmienia prawdziwości tego twierdzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska,, Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 października 2006 roku sprawy ze skargi U. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym opłaty rocznej za wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej za 2000 rok 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 28 lutego 2006r. U.P. wniosła zarzut w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Wniosła o umorzenie tego postępowania z uwagi na przedawnienie się egzekwowanej należności tj. opłaty za 2000r. za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej. wobec nie przerwania biegu terminu przedawnienia. Zawiadomienie o zajęciu świadczenia rentowego doręczone zostało w dniu 27 stycznia 2006r.
Jednocześnie U.P. wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia powyższego zarzutu. Uchybienie terminu nastąpiło z powodu ciężkiej choroby. Na tę okoliczność przedstawione zostało zaświadczenie lekarskie.
Postanowieniem z [...] znak [...] Marszałek Województwa stwierdził nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia opłaty rocznej za wyłączenie gruntów z produkcji rolniczej za 2000 rok w kwocie 1 828zł, należnej od U.P., a wobec nie zapłacenia przekazanej do egzekucji administracyjnej na podstawie tytułu wykonawczego numer [...].
Stanowisko to, jako stanowisko wierzyciela, podjęte zostało na podstawie art. 34 § 1 i § 2 ustawy z 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 110 z 2002r., poz.968 ze zm).
W uzasadnieniu swojego stanowiska wierzyciel stwierdził, że przedmiotowa opłata roczna jest należnością cywilnoprawną, podlega więc przepisom Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 Kc okres przedawnienia przerywa każda czynność egzekucyjna i taką czynnością było skierowanie w dniu 5 września 2000r. tytułu wykonawczego do organu egzekucyjnego. Wobec tego nastąpiło przerwanie 5 - letniego biegu przedawnienia tej opłaty, która była wymagalna w dniu 30 czerwca 2000r.
Na to postanowienie zostało wniesione zażalenie, w którym podniesiono, że sporna należność ma swoje źródło w prawie publicznym, a więc jako do takiej nalezności wpływającej do funduszu celowego, ma zastosowanie art. 70 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.), w myśl którego bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik był zawiadomiony. Jedynym zaś środkiem egzekucyjnym o którego zastosowaniu U.P. została powiadomiona 27 stycznia 2006r. było zajęcie przez komornika jej świadczenia rentowego. Wówczas także został jej doręczony tytuł wykonawczy.
Po rozpatrzeniu zażalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z [...] znak [...]utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
Potwierdziło prawidłowość przyjęcia, że właściwymi w sprawie przerwania biegu przedawnienia są przepisy Kodeksu cywilnego.
W zakresie niemożności stosowania przepisów ustawy Ordynacja podatkowa odwołano się zarówno do doktryny jak i orzecznictwa w tym przedmiocie. Przywołano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w |Warszawie z 30 października 2000r. sygn. akt II SA 1921/99, w którym Sąd stwierdził, że Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych, utworzony na podstawie przepisów ustawy z 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, jest funduszem celowym, a więc nie może być objęty art. 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w którym to przepisie mowa jest o należnościach budżetowych.