Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...]nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K.na rzecz A. G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. ("Kolegium", "organ") postanowieniem z [...] r. nr [...] utrzymało w mocy postanowienie Starosty O. z dnia [..] r. znak: [...] w sprawie nałożenia grzywny w kwocie 5.000zł. w celu przymuszenia wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] r. znak: [...], zmienionej decyzją Starosty O. z dnia [..] r. znak: [....] w sprawie obowiązku rekultywacji, w kierunku leśnym, na obszarze obejmującym część działki ewidencyjnej nr 14/17 /obręb 4, arkusz 2/, o powierzchni 0,0590 ha, położonej w O. Ś. przy ul. G..
Postanowieniem z dnia [...] r. znak: [...] Starosta O. działając w oparciu o przepis art. 119 § 1 i art. 122 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r. poz. 599) dalej "u.p.e.a" nałożył na A. G. grzywnę w kwocie 5.000 zł. w celu przymuszenia wykonania opisanej wyżej decyzji Starosty O. z dnia 30 listopada 2009 r. W uzasadnieniu postanowienia Starosta O. wskazał, iż na mocy ostatecznej decyzji Starosty O. A. i G. małżonkowie G. są zobowiązani do wykonania obowiązku rekultywacji w kierunku leśnym, który to obowiązek nie został wykonany, pomimo odebrania upomnienia wzywającego do jego wykonania.
Dokonując na podstawie art. 138 K.p.a. prawnej i merytorycznej oceny zaskarżonego postanowienia Kolegium ustaliło, że Starosta O. wystawił w dniu 11 maja 2016 r. wobec zobowiązanego A. G. tytuł wykonawczy nr GN.1/2016. Jako treść obowiązku wskazał wykonanie obowiązku rekultywacji, w kierunku leśnym, na obszarze obejmującym część działki ewidencyjnej nr 14/17 /obręb 4, arkusz 2/, o powierzchni 0,0590 ha, położonej w O. Ś.przy ul. G., w wyznaczonym terminie 31 grudnia 2014 r., a jako podstawę prawną obowiązku ostateczną decyzję Starosty O. z dnia [...] r. znak: [...], zmienioną ostateczną decyzją Starosty O. z dnia [...]. znak: [..].
Postanowieniem datowanym również na dzień [...] r. znak: [...], działając w oparciu o przepis art. 119 § 1 i art. 122 § 2 u.p.e.a., Starosta O. nałożył na A. G. grzywnę w kwocie 5.000 zł. w celu przymuszenia wykonania decyzji w sprawie obowiązku rekultywacji, w kierunku leśnym. Kolegium przywołało treść z art. 119 oraz art. 122 § 1 u.p.e.a. podnosząc, że na mocy § 3 art. 122 zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i art. 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny.
Zdaniem Kolegium argument zobowiązanego, że obowiązek rekultywacji nałożony przez Starostę O. został wykonany nie może podważyć zaskarżonego postanowienia nakładającego grzywnę. Twierdzenie o wykonaniu obowiązku mogłoby być podnoszone jako podstawa zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej. W świetle bowiem art. 33 § 1 pkt 1 u.p.e.a. podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku. Z art. 122 § 3 u.p.e.a zgłoszenie zarzutów jest odrębną czynnością od wniesienia zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny. Są to dwie odrębne instytucje prawne. Skutkiem uznania zarzutu wykonania obowiązku jest umorzenie postępowania egzekucyjnego. Natomiast skutku takiego nie wywołuje zażalenie na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. W tym bowiem wypadku organ nie bada merytorycznie sprawy, ale jedynie zasadność zastosowania środka egzekucyjnego. Przywołując orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z 7 grudnia 2011 r. sygn. akt II OSK 1822/10) oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie (wyrok z 28 września 2010 r. sygn. akt II SA/Kr 780/10), Kolegium wskazało, że prawidłowość nałożenia grzywny nie może być kwestionowana poprzez podnoszenie okoliczności związanych z egzekucją. Nie wniesienie przez zobowiązanego zarzutów do doręczonego mu tytułu wykonawczego, pozbawia go możliwości ich podnoszenia w zażaleniu na postanowienie w przedmiocie zastosowania środka egzekucyjnego. Podnoszony przez stronę fakt wykonania obowiązku, mógł być kwestionowany w drodze zgłoszenia zarzutów. Zobowiązany o takiej możliwości został zaś poinformowany w doręczonym mu tytule wykonawczym. Okoliczność wykonania obowiązku rekultywacji nie może skutkować uchyleniem postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Samo zaś postanowienie zostało wydane w zgodzie z obowiązującymi przepisami u.p.e.a. Grzywna została nałożona w celu wykonania obowiązku wynikającego z ostatecznych decyzji Starosty O., jej wysokość nie przekracza dopuszczalnej wysokości określonej przepisem art. 121 u.p.e.a. Samo zaś postanowienie o nałożeniu grzywny zawiera wszystkie wymagane przez art. 122 § 2 tej ustawy elementy.