Sygnatura akt: I SA/Ke 466/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 lutego 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Rojek, Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant: ref.staż. Emilia Kundera, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22.02.2006 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Sandomierzu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 10 stycznia 2005 r. numer SKO.401/2441/680/04 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji
Zaskarżoną decyzją z dnia 10 stycznia 2005 r., znak SKO 401/2441/680/ 04 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach utrzymało w mocy własną decyzję z dnia 11 października 2004 r., nr SKO 401/1652/460/04 odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 2 kwietnia 2001 r., nr 10/1/01 wydanej przez Zastępcę Burmistrza Miasta i Gminy Ćmielów w przedmiocie umorzenia S. i E.K. zaległego zobowiązania pieniężnego za 2001r. w kwocie 55,90zł.
W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, iż postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności zostało wszczęte w związku ze sprzeciwem wniesionym przez Prokuratora Rejonowego w Sandomierzu, w ocenie którego decyzja w przedmiocie umorzenia S. i E. K. zaległości w zobowiązaniu pieniężnym za 2001r. została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości z uwagi na brak po stronie wydającego decyzję Zastępcy Burmistrza Miasta i Gminy Ćmielów wyraźnego upoważnienia udzielonego przez Burmistrza. Przywołując treść przepisów art. 39 ust.1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 13 Ordynacji podatkowej organ stwierdził, iż skoro Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Ćmielów nie miał opracowanego na własne nazwisko indywidualnego zakresu obowiązków i uprawnień to winno się je wywodzić z regulaminów organizacyjnych Urzędu Miasta i Gminy Ćmielów.
W ocenie Kolegium istotnym jest, iż uchwałą Rady Miasta i Gminy Ćmielów Nr III/15/98 w regulaminie tym dokonano zmian, wprowadzając podział zadań samorządu gminnego między Burmistrza, Zastępcę Burmistrza i Sekretarza Miasta i Gminy. W § 3 ust.2 pkt 2 regulaminu zapisano, że Zastępca Burmistrza bezpośrednio nadzoruje działalność referatów i samodzielnych stanowisk w Urzędzie, w tym 2/Referatu podatkowego. Z kolei stosownie do treści § 4 ust.2 pkt 1 i 2 regulaminu, wykonując wyznaczone przez Burmistrza zadania, Zastępca Burmistrza miał zapewniać w powierzonym mu zakresie kompleksowe rozwiązanie problemów wynikających z zadań gminy oraz kontrolować działalność referatów i samodzielnych stanowisk pracy realizujących te zadania. Ponadto w załączniku nr 2 do tego regulaminu oprócz przypisania Zastępcy Burmistrza nadzorowania pracy Referatu Podatkowego zapisano, że Zastępca Burmistrza realizuje zadania związane z przydzielonym zakresem kompetencji określonych Regulaminem i nie zastrzeżonych do kompetencji Burmistrza. Wśród taksatywnie wymienionych zastrzeżeń nie zawarto zastrzeżenia dotyczącego wydawania decyzji administracyjnych. Z § 1 tego załącznika wynika też, że Burmistrza w czasie jego nieobecności zastępuje Zastępca Burmistrza, a zakres zastępstwa obejmuje wszystkie czynności należące do Burmistrza.
Powyższe, zdaniem Kolegium, uzasadnia stwierdzenie, iż Zastępca Burmistrza miał nadane przepisami wewnętrznymi upoważnienie do załatwiania wszystkich spraw przydzielonych mu zakresem zadań, w tym także do wydawania decyzji administracyjnych między innymi w sprawach podatkowych. Dodatkowo Kolegium powołało się na stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19.09.2003 r. (sygn. akt II CKN 371/01), który uznał, iż w braku odmiennej regulacji statutowej bądź regulaminowej istnieje zbieżność kompetencyjna kierownika jednostki organizacyjnej i jego zastępcy. Kolegium ustaliło, iż podejmowanych przez Zastępcę Burmistrza decyzji nie kwestionował zarówno Burmistrz, Rada Miasta i Gminy Ćmielów jak i jej Komisja Rewizyjna. Postępowanie wyjaśniające wykazało, że dopiero pod koniec kadencji Burmistrz zakwestionował działania swego zastępcy, co w ocenie Kolegium miało charakter pozaprawny, nie skutkujący stwierdzeniem nieważności.