Sygnatura akt: I SA/Ke 543/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 lutego 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Asesor WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant: Referent stażysta Emilia Kundera, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01.02.2006 r. sprawy ze skarg A. Sp. z o.o. w K. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2003 z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2002 z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2001 z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2000 z dnia 12 kwietnia 2005 r. SKO 401/345/64/05 w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 1999 1. uchyla zaskarżone decyzje; 2. określa, iż zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości.
Burmistrz Miasta i Gminy decyzjami z dnia [...] nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], określił A. Sp. z o.o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości odpowiednio za 2003 r. ([...] zł), za 2002 r. ([...] zł), za 2001 r. ([...] zł), za 2000 r. ([...] zł) i za 1999 r. ([...] zł).
Od powyższych decyzji A. Sp. z o.o., reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego A. D., złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wnosząc o uchylenie zaskarżonych decyzji i uwzględnienie wniosku z dnia 03.12.2003 r. o zwrot wykazanej nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 1998 - 2003 r. W uzasadnieniu Spółka powołała się na stanowisko Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 2003 r. w sprawie sposobu opodatkowania nieruchomości wykorzystywanych na działalność kulturalną przez samorządowe instytucje filmowe.
Decyzjami z dnia [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzje organu I instancji określające wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości odpowiednio za 2003 r., 2002 r., 2001 r. i 2000 r. Odnośnie określenia zobowiązania za rok 1999 r. Kolegium decyzją z dnia [...], nr [...] uchyliło decyzję organu I instancji i umorzyło postępowanie, z uwagi na upływ 5-cio letniego terminu przedawnienie tego zobowiązania.
W motywach decyzji utrzymujących w mocy rozstrzygnięcia organu I instancji Kolegium wskazało, iż Spółka A. jako zarządca nieruchomości będącej własnością Województwa M. jest podatnikiem zobowiązanym do płacenia podatku od nieruchomości. Spółka prowadzi działalność kulturalną, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej, ale nie jest instytucją kultury. Stosownie zaś do art.3 ust. 2 tej ustawy działalność instytucji kultury nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Skoro więc Spółka A. nie jest i nie była taką instytucją to do jej działalności, zgodnie z przepisem art. 3 ust 3 tej ustawy, mają zastosowanie przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej. Stwierdzenie to, zdaniem Kolegium, wzmacnia fakt, iż Spółka A. została obecnie wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego - Rejestru Przedsiębiorców.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym i prawnym Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, iż w sprawie zastosowanie ma przepis art. 1a ust.1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w myśl którego za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - uważa się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust.1 pkt.1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności, ze względów technicznych. Tym samym, w ocenie Kolegium, skoro osoba będąca podatnikiem prowadzi działalność kulturalną, a nie jest instytucją kultury, o której mowa w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, podatek od przedmiotowej nieruchomości (w zakresie działalności kulturalnej) winien być płacony według najwyższych stawek właściwych dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.