Brak jest obowiązku ujawnienia w akcie notarialnym informacji o zakupie nieruchomości na zlecenie powiernicze.
W dniu 20.11.1996 r. została zawarta w Kancelarii Notarialnej w O.-Ś. "Umowa przeniesienia własności udziałów w nieruchomości w wykonaniu umowy zlecenia", gdzie w par. 3 określa się, że Janusz S. w wykonaniu umowy zlecenia przenosi na rzecz Elżbiety W.-B. udział wynoszący 15/100 części zabudowanej nieruchomości położonej w K.
Pierwszy Urząd Skarbowy w K. po przeprowadzeniu postępowania podatkowego z udziałem strony uznał powyższą umowę za umowę sprzedaży i decyzją z dnia 19.09.1997 r. wymierzył opłatę skarbową przyjmując za podstawę jej naliczenia wartość nabytego udziału /15/100 części/ w wysokości 111.638,00 zł i stosując stawkę 5 procent w kwocie 5.581,90 zł.
(...) Od powyższej decyzji Elżbieta W.-B. i Janusz S. wnieśli odwołanie, w którym wnoszą o jej uchylenie z uwagi na to, że ich zdaniem nie byli stronami transakcji kupna - sprzedaży żadnej nieruchomości ani jej części.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Izba Skarbowa w K. z uwagi na nieprawidłowo zastosowaną stawkę opłaty skarbowej w wysokości 5 procent jak przy sprzedaży nieruchomości, a nie stawki 2 procent - sprzedaż prawa majątkowego /bowiem w niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży było prawo do rzeczy, a nie rzecz/, decyzją z dnia 18.12.1997 r. (...) uchyliła zaskarżoną decyzję i jednocześnie orzekła wymiar opłaty skarbowej od przedmiotowej umowy według stawki 2 procent zgodnie z par. 58 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./ tj. w kwocie 2.232,80 zł.
Na decyzję Izby Skarbowej Elżbieta W.-B. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Skarżąca zarzuciła m.in., że w sprawie uznania umowy przeniesienia własności za umowę sprzedaży organy podatkowe tak pierwszej, jak i drugiej instancji nie przeprowadziły żadnego postępowania dowodowego.
Decyzje w sprawie wymiaru opłaty od umowy przeniesienia własności udziałów w nieruchomości w wykonaniu umowy zlecenia sporządzonej aktem notarialnym z dnia 20 listopada 1996 r. nie zawierały żadnego z elementów uzasadnienia faktycznego, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa winny zawierać, a zwłaszcza wskazania dowodów, na których organ oparł swe rozstrzygnięcie.
Ponadto uznając powyższą czynność za umowę sprzedaży Pierwszy Urząd Skarbowy w K. a następnie w postępowaniu odwoławczym Izba Skarbowa dokonały ustalenia wbrew domniemaniu wynikającemu z art. 76 par. 1 Kpa w związku z art. 2 par. 2 ustawy Prawo o notariacie z dnia 14 lutego 1991 r. /Dz.U. nr 22 poz. 91/, nie przeprowadzając jednocześnie przeciwdowodu. (...)
Skarżąca podkreśliła, że gdyby postępowanie dotyczące ustalenia obowiązku podatkowego w zakresie opłaty skarbowej dotyczącej umowy przeniesienia własności udziałów zostało wszczęte i prowadzone z zastosowaniem podstawowych reguł proceduralnych, to skarżąca bez trudu wskazałaby na dowód świadczący o rzeczywistym charakterze stosunku zlecenia między Januszem S. a zleceniodawcami. Dowodem tym jest pełnomocnictwo sporządzone aktem notarialnym w dniu 4.10.1996 r. /tj. w dniu dokonania zakupu udziału przez Janusza S./ udzielone przez zleceniobiorcę Janusza S. Janowi F. obejmujące prawo do nieograniczonego dysponowania zakupionym przez Janusza S. udziałem w nieruchomości.