|Sygn. akt I SA/Kr 1133/15 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 października 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędziowie: WSA Paweł Darmoń, WSA Waldemar Michaldo, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2015 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Nowym Targu, na uchwałę Rady Gminy Szaflary, z dnia 20 grudnia 2012 r. Nr XXVIII/134/2012, w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości, położonych na terenie Gminy Szaflary, I. stwierdza nieważność załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały zatytułowanego "Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami, komunalnymi - nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy w Gminie Szaflary" w części dotyczącej rubryki "D.1" i "D.2" w, zakresie obowiązku podania imienia ojca, imienia matki, numeru telefonu i adresu e-mail, a także załącznika nr 1 dotyczącego wykazu, osób zamieszkujących posesję., II. w pozostałym zakresie skargę oddala.,
Prokurator Rejonowy w Nowym Targu, w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy Szaflary z dnia 20 grudnia 2012 r. nr XXVIII/134/2012 w sprawie ustalenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy Szaflary w części obejmującej postanowienia załącznika do uchwały zatytułowanego "Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi" w rubryce D1 poz. 11, 12, 13 14, oraz w rubryce D2 poz. 20, 21, 22, 23 zawierające zobowiązanie do podania imienia matki i ojca, nr telefonu oraz adresu e mail osoby stale i czasowo zamieszkującej nieruchomość, a także załącznika nr 1 do Deklaracji zawierającego zobowiązanie do wymienienia z imienia i nazwiska wszystkich osób zamieszkujących na terenie danej nieruchomości.
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił obrazę przepisów art. 40 ust. 1, art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), oraz art. 6n ust 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.).
W uzasadnieniu wskazał, że powołane wyżej przepisy ustaw nie upoważniały Rady Gminy do nałożenia obowiązku przekazywania tego typu danych, nie są one bowiem niezbędne do prawidłowego obliczenia opłaty za gospodarowanie odpadami, a co więcej stanowią dane osobowe w rozumieniu art. 6 ust 1 -3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r o ochronie danych osobowych.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna, reprezentowana przez Wójta Gminy Szaflary wniosła o umorzenie postępowania. Uznała co prawda skargę za zasadną w całości, jednakże z uwagi na uchylenie zaskarżonej uchwały i podjęcie nowej postępowanie sądowo administracyjne uznano za bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona
Podstawy stwierdzenia nieważności uchwały lub aktu organu gminy wyznaczają przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 z p. zm.). Zgodnie z art. 91 ust. 1 zdanie 1 tej ustawy, uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W orzecznictwie sądów administracyjnych i doktrynie utrwalony jest pogląd, iż tylko istotne naruszenie prawa stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały (aktu) organu gminy. Do naruszenia takiego zaliczyć należy: naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 1998 r., sygn. akt II SA/Wr 1459/97).
Dokonując analizy zaskarżonej uchwały należy także pamiętać, że akty prawa miejscowego zaliczają się do źródeł prawa powszechnie obowiązującego, choć obowiązują wyłącznie na obszarze działania organów, które je wydały (art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Z kolei zgodnie z art. 94 Konstytucji RP do organów, które mogą zostać wyposażone w kompetencję do wydania wspomnianych aktów zalicza się organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej. Co jednak istotne, także w niniejszej sprawie, podmioty te mogą ustanawiać wspomniane akty wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, a także na zasadach określonych w przepisach tej rangi.