Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za 2004 i 2005r.
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 1149/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 listopada 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2012 r., sprawy ze skargi M.D., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 19 sierpnia 2009 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za 2004 i 2005r. - skargę oddala -

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 25 maja 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego K. odmówił M.D. rozłożenia na raty zaległości w podatku od towarów i usług za rok 2004 i 2005 w kwocie 332 434 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 150 505,20 zł.

W uzasadnieniu organ, powołując się na art. 67a § 1 pkt 2 i 67b § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej określanej skrótem "O.p.") wskazał, że w niniejszej sprawie ani aktualna sytuacja finansowa wnioskodawcy ani okoliczności powstania zaległości podatkowej nie przemawiają za zastosowaniem omawianej ulgi, która stanowi wyjątek od zasady powszechności opodatkowania oraz równości opodatkowania. Na wstępie organ zaznaczył, że sprawa rozłożenia na raty w/w zaległości była już przedmiotem odmownych decyzji administracyjnych. Pomimo tego, chociaż nie doszło do zmiany okoliczności, M.D. złożył ponownie identyczny wniosek. Z ustalonego stanu faktycznego wynika natomiast, że dochód roczny wnioskodawcy to 26000 zł, jego żona nie pracuje, na utrzymaniu ma dwoje dzieci, a miesięczne stałe koszty utrzymania rodziny to 900 zł. Posiada także zadłużenie na karcie kredytowej w wysokości 2000 zł. W związku z tym organ zauważył, że aktualne dochody i wydatki M.D. wskazują na poważne wątpliwości co do przyszłego wykonania wnioskowanych na 72 miesiące rat, gdyż wysokość jednej raty znacznie przewyższa możliwości spłaty wnioskodawcy. Dlatego de facto udzielona pomoc byłaby iluzoryczna. Nadto organ stwierdził, że zaległość dotyczy podatku VAT, czyli podatku pośredniego finalnie obciążającego konsumentów. Obowiązany do jego odprowadzenia jest wobec tego tylko pośrednikiem w jego przekazaniu do budżetu państwa. Każdy podmiot-uczestnik obrotu gospodarczego ponosi zatem konsekwencje podejmowanych w tym zakresie decyzji, których wadliwość nie może obciążać budżetu krajowego. M.D. jako były wspólnik spółki cywilnej, obowiązanej pierwotnie do zapłaty podatku VAT, ponosi ryzyko w związku z podejmowanymi decyzjami gospodarczymi, w tym także wynikłych z nieuczciwości kontrahentów, co zresztą nie jest czymś nadzwyczajnym w obrocie gospodarczym. W takiej jak wnioskodawca sytuacji pozostaje wielu innych podatników. Powstanie zaległości w wyniku odliczenia podatku naliczonego z faktur, wystawionych przez podmioty nieistniejące, nie stanowi zdaniem organu, obiektywnej przyczyny powstania zadłużenia z tytułu podatku i nie może być uznane za nadzwyczajną sytuację, uprawniającą do skorzystania z wnioskowanej ulgi.

W odwołaniu M.D. wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji i rozłożenie na raty wnioskowanej zaległości, zarzucając organowi naruszenie art. 67a §1 pkt 2 w zw. z art. 67c § 2, art. 121, art.122 i art. 187 oraz art. 191 O.p. Podał, że jego sytuacja finansowa i rodzinna nie pozwala na jednorazowe uiszczenie omawianej zaległości bez narażenia na utratę środków koniecznych do utrzymania siebie i rodziny i może prowadzić do konieczności skorzystania z opieki społecznej. Rozłożenie na raty natomiast pozwoli na uniknięcie powyższych trudności, gdyż zobowiązany będzie w stanie z dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności oraz z pomocą rodziny i uwzględniając fakt, że połowę zaległości spłaci drugi ze wspólników, uiścić powstały dług na rzecz budżetu państwa. Spowoduje także, że Państwo uzyska wymierną korzyść, w postaci wpływu pełnej kwoty należnych podatków oraz dodatkowo uzyska opłatę prolongacyjną.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej