Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania,
Uzasadnienie strona 3/3

Nadanie przesyłki w powyższy sposób nie korzysta z domniemania określonego w przepisie art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. Zgodnie z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, póz. 88), operatorem publicznym zobowiązanym do świadczenia usług pocztowych jest Poczta Polska. Zatem tylko pismo nadane w placówce Poczty Polskiej daje stronie gwarancję zachowania terminu. W przypadku gdy pismo wysyłane jest za pośrednictwem prywatnego kuriera, aby został zachowany termin, musi ono fizycznie wpłynąć do organu przed jego upływem. Dlatego też w ocenie Sądu, stan faktyczny niniejszej sprawy jednoznacznie wskazuje, że termin do wniesienia odwołania został uchybiony.

Przechodząc do meritum sprawy stwierdzić należy, że przesłanki przywrócenia terminu uregulowane zostały w art. 162 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z jego treścią w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.

W niniejszej sprawie za ustanie przyczyny uchybienia terminowi należy traktować moment doręczenia skarżącemu postanowienia z dnia 27 stycznia 2009 r. o stwierdzeniu, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu, tj. dzień 3 lutego 2009 r. Skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu w dniu 6 lutego 2009 r., a zatem zachował ustawowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Jednocześnie z wnioskiem skarżący dopełnił czynności, dla której określony był termin.

Odnosząc się do przesłanki braku winy w opóźnionym złożeniu odwołania stwierdzić należy, że przywrócenie terminu na podstawie art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej dopuszczalne jest w przypadku, gdy strona w postępowaniu podatkowym nie dopuściła się niedbalstwa skutkującego uchybieniem terminu. Należy także wziąć pod uwagę, że do przywrócenia terminu na podstawie powołanego przepisu Ordynacji podatkowej wymagane jest jedynie uprawdopodobnienie, a nie udowodnienie braku winy strony w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, nie dającym pewności, lecz tylko wiarygodność prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Jest to środek zwolniony od ścisłych formalności dowodowych. Z tego względu zachowanie szczegółowych reguł dowodowych nie jest wymagane, ilekroć przepisy prawa przewidują uprawdopodobnienie.

Zdaniem Sądu, zgłoszone przez skarżącego we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności w stopniu dostatecznym odpowiadały uprawdopodobnieniu braku winy w uchybieniu terminu w rozumieniu art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej. Skarżący działając bez pomocy pełnomocnika profesjonalnego nadał odwołanie przed upływem terminu do jego wniesienia pomimo okresu świątecznego przypadającego w tym czasie. Przed nadaniem przesyłki w firmie kurierskiej "In Post" upewnił się, czy skutki nadania pisma przez "In Post" są tożsame ze skutkami nadania przesyłki przez Pocztę Polską. W tym zakresie skarżący został wprowadzony w błąd przez pracownicę firmy kurierskiej i działając w zaufaniu do osoby kompetentnej dla udzielenia takiej informacji nadał przesyłkę w firmie "In Post". W ocenie Sądu, działanie podjęte na skutek wprowadzenia skarżącego w błąd było niezależne od jego woli i uniemożliwiło mu dokonanie czynności w terminie. A zatem przyjmując obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy stwierdzić należy, że nie można skarżącemu zarzucić niedbalstwa, a tym samym zawinionego opóźnienia we wniesieniu odwołania.

Odnosząc się do orzecznictwa przywołanego przez organ podatkowy, podkreślić należy, że orzekającemu Sądowi znane jest stanowisko w nim wyrażone, jakoby brak wiedzy skarżącego nie uzasadniał braku zawinienia w uchybieniu terminowi do złożenia odwołania. Jednakże, każdą sprawę należy rozpatrywać indywidualnie z uwzględnieniem istotnych okoliczności wynikających ze stanu faktycznego, mających wpływ na rozstrzygnięcie. W niniejszej sprawie znamiennym było to, że skarżący wysłał pismo firmą kurierską w terminie, działając w niezawinionym błędzie co do skutków takiego nadania.

Pamiętać należy, że przy ocenie okoliczności sprawy o przywrócenie terminu należy wypośrodkować, aby z jednej strony nie doprowadzać do pochopnego przywracania terminu, z drugiej zaś, aby na skutek nadmiernej surowości nie zamknąć stronie drogi do obrony jej praw. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę okoliczności wynikające ze stanu faktycznego sprawy stanowisko organów było nieprawidłowe.

Działaniem tym organy podatkowe naruszyły art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej, w stopniu mającym wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Z uwagi na powyższe, na postawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) rozstrzygnięto jak w sentencji.

4

Strona 3/3