Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej Nowe Brzesko w sprawie: zmian Uchwały Nr XXVII/189/2013 Rady Miejskiej Nowe Brzesko w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz terminu i miejsca składania deklaracji przez właścicieli nieruchomości położonych w granicach obszaru Gminy Nowe Brzesko - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części znajdującej się w rubryce H zawierającej pouczenie o odpowiedzialności karnej skarbowej -
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 1211/15 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 września 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Inga Gołowska, Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2015 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków-Nowa Huta na uchwałę Rady Miejskiej Nowe Brzesko z dnia 28 listopada 2013 r. nr XXXII/212/2013 w sprawie: zmian Uchwały Nr XXVII/189/2013 Rady Miejskiej Nowe Brzesko z dnia 22 marca 2013 r. w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz terminu i miejsca składania deklaracji przez właścicieli nieruchomości położonych w granicach obszaru Gminy Nowe Brzesko - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części znajdującej się w rubryce H zawierającej pouczenie o odpowiedzialności karnej skarbowej -

Uzasadnienie strona 1/2

Prokurator Rejonowy Kraków Nowa Huta, w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej Nowe Brzesko z dnia 28 listopada 2013 r. nr XXXIII/212/2013 w sprawie zmiany uchwały nr XXVII/189/2013 z dnia 22 marca 2013 r wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz terminu i miejsca składania deklaracji przez właścicieli nieruchomości położonych w granicach obszaru Gminy Nowe Brzesko w części obejmującej postanowienia załącznika do uchwały zatytułowanego "Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi" w pozycji H "Oświadczenia i podpisy osoby składającej deklarację" zawierający obowiązek składania oświadczenia o odpowiedzialności karnej skarbowej.

Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), oraz art. 6n i 6m ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.), a także art. 12 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych ustaw.

W uzasadnieniu wskazał, że warunkiem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia jest wskazanie przepisu rangi ustawowe, który przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem takiej odpowiedzialności. Takiego rygoru ustawodawca nie wskazał wobec deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna, reprezentowana przez Burmistrza Gminy i Miasta Nowe Brzesko uznała skargę za częściowo uzasadnioną, tzn w zakresie naruszenia art. 6 m i 6n ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona

Podstawy stwierdzenia nieważności uchwały lub aktu organu gminy wyznaczają przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 z p. zm.). Zgodnie z art. 91 ust. 1 zdanie 1 tej ustawy, uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W orzecznictwie sądów administracyjnych i doktrynie utrwalony jest pogląd, iż tylko istotne naruszenie prawa stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały (aktu) organu gminy. Do naruszenia takiego zaliczyć należy: naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 1998 r., sygn. akt II SA/Wr 1459/97).

Dokonując analizy zaskarżonej uchwały należy także pamiętać, że akty prawa miejscowego zaliczają się do źródeł prawa powszechnie obowiązującego, choć obowiązują wyłącznie na obszarze działania organów, które je wydały (art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Z kolei zgodnie z art. 94 Konstytucji RP do organów, które mogą zostać wyposażone w kompetencję do wydania wspomnianych aktów zalicza się organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej. Co jednak istotne, także w niniejszej sprawie, podmioty te mogą ustanawiać wspomniane akty wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, a także na zasadach określonych w przepisach tej rangi.

Strona 1/2