|Sygn. akt I SA/Kr 1439/16 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 lutego 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Sędziowie: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), WSA Wiesław Kuśnierz, Protokolant: specjalista Bożena Piątek, po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, w dniu 9 lutego 2017 r., sprawy ze skargi A. M.-M. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego - skargę oddala -
Wnioskiem z daty wpływu 26 kwietnia 2016 r. A. M.-M. zwróciła się do Ministra Rozwoju i Finansów o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wystąpieniem wnioskodawczyni ze spółki jawnej.
Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 15 czerwca 2016 r. wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie siedmiu dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia. Pismo to zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi wnioskodawczyni 20 czerwca 2016 r. (data potwierdzenia odbioru).
Kolejno w dniu 5 lipca 2016 r. strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku, nadany w placówce pocztowej 29 czerwca 2016 r., do którego dołączono pismo z 24 czerwca 2016 r. (uzupełnienie wniosku).
W konsekwencji Dyrektor Izby Skarbowej, działający w imieniu Ministra Finansów, postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2016 r. nr [...], odmówił A. M.-M. przywrócenia terminu do uzupełnienie braków formalnych wniosku, wskazując w uzasadnieniu, że wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła, że do uchybienia terminowi doszło bez jej winy.
W zażaleniu strona zarzuciła naruszenie art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 oraz art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 17 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego sprawy i błędne przyjęcie, iż uchybiła ona terminowi do wniesienia pisma procesowego stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu podatkowego, w wyniku jej zawinionego działania, a w konsekwencji naruszenie art. 162 § 1 w związku z art. 163 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, poprzez odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odpowiedzi na wezwanie organu podatkowego.
W związku z powyższym strona wniosła o uchylenie postanowienia w całości oraz przywrócenie terminu do złożenia pisma procesowego stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu podatkowego.
Uzasadniając powyższe zarzuty, wskazano, że zgodnie z art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej, termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. Zgodnie z art. 3 pkt 8 Prawo pocztowe "nadanie" jest tożsame z poleceniem doręczenia przesyłki zgodnie z umową o świadczenie usług pocztowych.
Nadto powołano również orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II OZ 218/16), zgodnie z którym potwierdzenie nadania, jako dokument urzędowy zgodnie z art. 76 § 2 K.p.a., stanowi dowód tego, co zostało w nim stwierdzone. Pogląd ten należy uznać za ugruntowany w orzecznictwie sadowym (...).
Po rozpatrzeniu zarzutów zawartych w zażaleniu, Dyrektor Izby Skarbowej, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów postanowieniem z dnia 19 października 2016 r. nr [...] utrzymał w mocy ww. postanowienie.
W uzasadnieniu organ II instancji przywołał treść stosownych w tym przedmiocie przepisów Ordynacji podatkowej i wskazał, że postanowienie organu I instancji odpowiada prawu.