|Sygn. akt I SA/Kr 1477/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 grudnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Krakowie - Krowodrzy, na uchwałę Rady Miejskiej w Krzeszowicach, z dnia 3 listopada 2011 r. Nr XIII/119/2011, w sprawie określenia wzorów informacji i deklaracji podatkowych w części dotyczącej zawarcia w załączniku nr 1 poz. I, załączniku nr 2, poz. I, załączniku nr 3 poz. I, załączniku nr 4 poz. J, załączniku nr 5 poz. H, załączniku nr 6 poz. J stwierdzenia o treści, "Oświadczam, że znane mi są przepisy kodeksu karnego skarbowego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych, z rzeczywistością", - stwierdza nieważność uchwały w zaskarżonej części -
W dniu 29 lipca 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła za pośrednictwem Rady Miejskiej w Krzeszowicach skarga Prokuratora Rejonowego w Krakowie Krowodrzy na uchwałę nr XIII/119/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie określenia wzorów informacji i deklaracji podatkowych (Dz. Urz. Woj. Małop. 2011 r., nr 528, poz. 5441).
W uzasadnieniu przedmiotowej skargi Prokurator przede wszystkim przeprowadził wywód odnośnie do tego, czy kwestionowana uchwała stanowi prawo miejscowe i przedstawił stanowisko, że z uwagi na fakt, iż posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa również adresata poprzez wskazanie jego cech, a nie wymienienie go z nazwy, ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, przeto stanowi prawo miejscowe.
Następnie wskazano, że uchwała powyższa została podjęta w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, art. 6 ust. 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym. W opinii Prokuratora jednak powołane przepisy nie stanowiły podstawy do zawarcia w treści załączników nr 1, część I, nr 2, część I, nr 3, część I, nr 4 część J, nr 5 część H, nr 6 część J oświadczenia składającego informację o następującej treści: "Oświadczam, że znane mi są przepisy kodeksu karnego skarbowego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością". Powyższe sformułowanie wykracza jednak poza ramy upoważnienia ustawowego, na jakim mogła opierać się rada miejska. W opinii skarżącego, wskazane przepisy nie upoważniały Rady Miejskiej w Krzeszowicach do zawarcia w formularzach jakiegokolwiek rygoru odpowiedzialności karnej za podanie danych niezgodnych z prawdą. Do podjęcia uchwały zawierającej normę rygoru odpowiedzialności organ gminy musi każdorazowo posiadać upoważnienie ustawowe. Skoro, jak uznał skarżący, nie istnieje ogólna norma kompetencyjna w tym zakresie, a powołane przepisy upoważniające Radę Miejską w Krzeszowicach do wydania aktu prawa miejscowego nie zawierają dyspozycji o rygorze odpowiedzialności osoby wypełniającej deklarację, to w tym zakresie uchwała jest wydana z naruszeniem prawa i winna zostać stwierdzona jej nieważność.
Końcowo wskazano, że pomimo, iż zakwestionowana uchwała została podjęta ponad rok od jej zaskarżenia, to nie istnieją przeszkody czasowe stwierdzenia jej nieważności, stosownie do art. 94 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten ma bowiem zastosowanie do wszelkich aktów prawa miejscowego, bez względu na datę ich uchwalenia.
W konsekwencji Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie lub uchylenie zaskarżonej uchwały w części dotyczącej obowiązku składanego przez podatnika oświadczenia o treści: "Oświadczam, że znane mi są przepisy kodeksu karnego skarbowego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością".