Sygn. akt I SA/Kr 1497/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 grudnia 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędziowie: WSA Maja Chodacka, WSA Piotr Głowacki, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r., sprawy ze skargi "A" S.A. w K., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 22 maja 2012 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług, - s k a r g ę o d d a l a -
Pismem z dnia 10 czerwca 2010 r. "A" Spółka Akcyjna w K. (dalej: strona skarżąca) wniosła do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.
We wniosku skarżąca podała następujący stan faktyczny. Strona skarżąca prowadzi sieć sklepów delikatesowych na terenie kraju (obecnie 28 placówek), w których sprzedawane są przede wszystkim towary ogólnospożywcze, ale także alkohole, artykuły AGD, środki czystości, artykuły papiernicze, gazety i czasopisma oraz wyroby tytoniowe. Całość obrotu Spółki jest rejestrowana za pomocą kas fiskalnych (także gdy klient prosi o wystawienie faktury VAT). Strona skarżąca prowadzi działalność detaliczną i nie sprzedaje towarów odbiorcom hurtowym. Stawka 22% VAT stosowana jest przez Skarżącą dla dostawy towarów spożywczych, które z uwagi na klasyfikację PKWiU lub szczegółowe zapisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: u.p.t.u.) nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym stawek obniżonych. Towary spożywcze sprzedawane przez stronę skarżącą ze stawką podstawową VAT mogą być grupowane w następujących typowych kategoriach: 1) wyroby ciastkarskie, słodycze, gumy do żucia i kremy jadalne, 2) wyroby piekarskie, chipsy i krakersy, 3) sosy, przyprawy, ocet, 4) warzywa i owoce, 5) aromaty spożywcze, drożdże. Po analizie przepisów krajowych oraz ustawodawstwa Unii Europejskiej, w tym Dyrektywy Rady UE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 2006/112/WE (dalej: Dyrektywa VAT), a także orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, strona skarżąca nabrała wątpliwości, czy faktycznie krajowe regulacje określające zakres stosowania na towary spożywcze obniżonej stawki VAT są legalne z perspektywy prawa wspólnotowego.
W oparciu o powyższe okoliczności skarżąca zadała pytanie, czy ma prawo stosować stawkę podatku wynoszącą 7% na towary opisane we wniosku bezpośrednio na podstawie art. 98 ust. 2 oraz załącznika III poz. 1 dyrektywy Rady UE w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej 2006/112/WE?
Zdaniem strony skarżącej, ograniczenia w stosowaniu obniżonej stawki VAT (7%) na towary spożywcze w krajowym ustawodawstwie są nielegalne z punktu widzenia prawa wspólnotowego i w konsekwencji skarżąca ma prawo do stosowania stawki VAT - 7% na wszystkie sprzedawane towary spożywcze opodatkowane obecnie stawką VAT - 22%, bezpośrednio na podstawie art. 98 ust. 2 oraz załącznika nr III poz. 1 Dyrektywy VAT.
W dniu 10 września 2010 r. Minister Finansów, działający przez Dyrektora Izby Skarbowej, wydał interpretację indywidualną nr [...], w której uznał stanowisko strony skarżącej za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ przytoczył treść wniosku i stanowiska spółki. Następnie zacytował przepisy u.p.t.u., wskazując iż stawką obniżoną 7 % objęte są wybrane towary i usługi, wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. Środki spożywcze, wymienione we wniosku o wydanie interpretacji, nie znalazły się w tym załączniku, zatem zdaniem organu nie mogą być objęte stawką 7% podatku. Spółka nie może więc stosować tej stawki bezpośrednio na podstawie dyrektywy 2006/112/WE. Minister Finansów wskazał również, że przepisy wynikające z tej dyrektywy w świetle systemu prawa krajowego nie są przepisami podlegającymi interpretacji w drodze art. 14b O.p.