Sygn. akt I SA/Kr 1526/09 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 stycznia 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędzia: WSA Ewa Michna, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2010 r., sprawy ze skargi Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie, na uchwałę Rady Gminy w Kamionce Wielkiej, z dnia 7 lipca 2009 r. Nr XXX/230/2009, w sprawie rozstrzygnięcia o wyodrębnieniu w budżecie Gminy Kamionka Wielka na rok 2010 środków stanowiących fundusz sołecki;, I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonywana.
Rady Gminy w Kamionce Wielkiej uchwałą nr XXX/230/2009 z dnia 7 lipca 2009r. podjętą w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2009r. o funduszu sołeckim (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 420) wyraziła zgodę na wyodrębnienie w budżecie gminy roku 2010 środków funduszu sołeckiego w rozumieniu ustawy o funduszu sołeckim, a jej wykonanie powierzyć Wójtowi Gminy.
Powyższa uchwała została zaskarżona przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Krakowie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Strona skarżąca wniosła o stwierdzenie jej nieważności w całości z powodu jej niezgodności z prawem.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że z art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o funduszu sołeckim wynika iż termin do podjęcia decyzji o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego w budżecie na roku 2010 upłynął w dniu 30 czerwca i po tym terminie nie ma możliwości podejmowania uchwały w tym zakresie. Termin 30 czerwca ma charakter zawity, na co wskazuje wykładnia celowościowa oraz poglądy prezentowane w tym względzie przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji (autor projektu ustawy).
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy w Kamionce Wielkiej wniosła o jej oddalenie, wskazując iż termin określony w art. 6 ustawy o funduszu sołeckim nie należy traktować jako terminu zawitego, ponieważ niepodjęcie uchwały lub ewentualne uchylenie uchwały doprowadzi do powstanie sytuacji, w której nie będzie faktycznie rozstrzygnięte czy fundusz został wyodrębniony, czy też nie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Sąd administracyjny w ramach kontroli działalności administracji publicznej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.), uprawniony jest do badania czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania, nie będąc przy tym związanym granicami skargi (art. 134 p.p.s.a.). Orzekanie - w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania administracyjnego, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa. Zgodnie z art. 152 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
Stosownie do art. 147 § 1 p.p.s.a. Sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części.
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 6 ustawy z dnia 20 lutego 2009r. o funduszu sołeckim - w 2009r. rada gminy podejmuje uchwałę, o której mowa w art. 1 ust. 1, do dnia 30 czerwca. Przepis powyższy w sposób jasny i precyzyjny wyznacza termin do podejmowania uchwał przez rady gmin. W rozpatrywanej sprawie przepis ten został przez Radę Gminy w Kamionce Wielkiej naruszony. Uchybienie terminowi do podjęcia uchwały stanowi w ocenie Sądu istotne naruszenie prawa skutkujące nieważnością, ponieważ uchwała stoi w wyraźnej sprzeczności z jego treścią, a ponadto przepis zastrzegający termin należy zaliczyć do grupy przepisów ściśle regulujących procedurę podejmowania uchwał.
Uchybienie terminowi zastrzeżonemu w art. 6 nie może być również uznane za nieistotne naruszenie prawa, ponieważ pojęcie to oznacza jedynie wady nie mające znaczenia dla oceny prawidłowości uchwały (np. błędne powołanie podstawy prawnej w sytuacji, kiedy istnieje podstawa prawna do jej podjęcia), czy też drobne wady nie dotyczące istoty regulowanego zagadnienia (np. nieodpowiednie oznaczenie uchwały) oraz oczywiste omyłki pisarskie i rachunkowe.
Mając powyższe na uwadze, Sąd stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, za podstawę biorąc art. 147 § 1 p.p.s.a. Stwierdzenie, że uchwała nie może być wykonywana wydano w oparciu o art. 152 p.p.s.a.