Sygn. akt I SA/Kr 1617/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 listopada 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz, Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Sędzia: WSA Ewa Michna, Protokolant: Sylwia Piwowarska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r., sprawy ze skarg "P" Sp. z o.o. w K., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 29 października 2010 r. Nr [...],[...],[...],[...] ( sprostowano mylnie wpisany numer decyzji), w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonywane do czasu uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 8181,00 zł (osiem tysięcy sto osiemdziesiąt jeden złotych).
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzjami z dnia 28 maja 2010r. Nr [...],[...],[...] i [...] określił w stosunku do P. sp. z o.o. w K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki wynikającej z zawartych umów pożyczki pomiędzy P. sp. z o.o. w K. (pożyczkobiorca) a jej wspólnikiem P. (pożyczkodawca).
Podstawą rozstrzygnięć było rozpatrzenie wniosku spółki P. o stwierdzenie nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w trybie art. 75 § 1 Ordynacja podatkowa, zadeklarowanego i zapłaconego przez spółkę z tytułu zmiany umowy spółki, w wyniku otrzymania pożyczek od wspólnika w 2007 i 2008 roku.
W odwołaniach od powyższych decyzji P. sp. z o.o. w K. zarzuciła naruszenie:
1. art. 4 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich dotyczącej podatków pośrednich od podwyższenia kapitału z dnia 17 lipca 1969 r. 69/335 EWG (dalej Dyrektywa), przy uwzględnieniu brzmienia Preambuły Dyrektywy, w związku z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 10, art. 56 i art. 249 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (dalej TWE) poprzez ich niezastosowanie w sytuacji, gdy przepisy prawa krajowego, jako sprzeczne z celem Dyrektywy nie mogą znaleźć zastosowania w przedmiotowej sprawie, w wyniku bezprawnego uchylenia się od pominięcia zastosowania w przedmiotowej sprawie, jako niezgodnego z prawem wspólnotowym, art. 1 ust. 1 punkt 1) lit. k i punkt 2) w związku z ust. 3 punkt 2) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.;
2. art. 1 ust. 1 punkt 1) lit. k i punkt 2 w związku z ust. 3 punkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy przepis powyższy powinien zostać pominięty w procesie stosowania prawa, jako sprzeczny ze wskazanymi w pkt 1 przepisami prawa wspólnotowego, co doprowadziło do niezgodnego z prawem rozstrzygnięcia określającego wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki w wyniku pożyczki udzielonej Spółce przez jej wspólnika, w sytuacji gdy, z uwagi na sprzeczność przepisów z prawem wspólnotowym, podatek został uiszczony przez podatnika z tego tytułu nienależnie;
3. art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej poprzez jego zastosowanie i wydanie decyzji określającej wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych pomimo braku ku temu przesłanek z uwagi na fakt, że organ uznał, że podatek został przez podatnika wykazany w deklaracji podatkowej PCC-3 i uiszczony w prawidłowej wysokości, co czyni wydanie decyzji w tym zakresie niedopuszczalnym;
4. art. 165 w związku z art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez bezpodstawne wszczęcie postępowania podatkowego w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w sytuacji, gdy wcześniej złożony przez podatnika wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego samego tytułu uczynił w istocie bezprzedmiotowym, a w konsekwencji niedopuszczalnym późniejsze postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego, jako że jego przedmiot jest tożsamy z przedmiotem postępowania wszczętym na skutek wniosku o stwierdzenie nadpłaty;