W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sąd administracyjny w ramach kontroli działalności administracji publicznej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.), uprawniony jest do badania czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania, nie będąc przy tym związanym granicami skargi (art. 134 p.p.s.a.). Orzekanie - w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania administracyjnego, w której został wydany zaskarżony akt lub podjęta została czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa. Wady skutkujące koniecznością uchylenia decyzji lub postanowienia, wskazane są w przepisie art. 145 § 1 p.p.s.a. Natomiast w myśl art. 151 ustawy o p.p.s.a., w razie nieuwzględnienia skargi, sąd ją oddala.
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 kpa w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Termin do wniesienia odwołania rozpoczął swój bieg w niniejszej sprawie w dniu 16 czerwca 2015r. (odebranie decyzji) i trwał do dnia 30 czerwca 2015r., kiedy upłynął. Skarżąca złożyła odwołanie dopiero 1 lipca 2015r., z zatem po upływie ustawowych 14 dni, z jednodniowym uchybieniem tego terminu.
W ocenie sądu wskazywaną w toku sprawy o przywrócenie terminu do złożenia odwołania okoliczność dotyczącą choroby oraz jej powikłań powstałych w dniu 15 czerwca 2015r. skarżąca uprawdopodobniła dostatecznie zaświadczeniami lekarskimi (k.14). Wynika z nich fakt choroby oraz jej ogólny przebieg skutkujące dwutygodniowym leczeniem w warunkach domowych, co było konieczne z racji stwierdzonego schorzenia. Okoliczność nagłego powikłania nie została przez lekarza wydającego zaświadczenia wykluczona. W sytuacji nasilenia choroby, która powoduje utrudnienia lub nawet uniemożliwia poruszanie się, nie można od skarżącej wymagać, aby zajmowała się dokonywaniem czynności procesowych w postaci składania odwołania, czy organizowaniem sposobu przesłania takiego odwołania przez osoby trzecie, np. domownika. Jest faktem notoryjnym, iż w sytuacji nagłej choroby osoba zwłaszcza w podeszłym wieku, wymaga stałej opieki i pomocy w zwykłym funkcjonowaniu i nie można od niej wymagać bezzwłocznego załatwiania wszelkich spraw administracyjnych. Wobec tego skarżony organ dokonując odmiennej oceny zaistniałej sytuacji naruszył art. 58 § 1 kpa, pomijając okoliczność, iż skarżąca uprawdopodobniła, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Dodatkowo zauważyć należy zaledwie 1 - dniowe przekroczenie terminu, co świadczy o tym, iż skarżąca pomimo zaistniałych trudności nie zwlekała nadmiernie z dokonaniem czynności procesowej i starała się uczynić jej zadość.
Powyżej przedstawiona ocena dotyczy w równej mierze okoliczności składania wniosku o przywrócenie terminu. Skarżąca przedstawiła zaświadczenie lekarskie z dnia 18 sierpnia 2015r., z którego wynika, iż z powodu stwierdzonych przez lekarza objawów chorobowych oraz ogólnie stanu zdrowia nie powinna nadmiernie się obciążać (zalecono leżenie, unikania długotrwałej pozycji stojącej). Stąd brak jest podstaw do przyjęcia, iż złożenie w dniu 31 sierpnia 2015r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło z uchybieniem 7-dniwego terminu od ustania przyczyny niedochowania czynności procesowej w terminie (art. 58 § 2 kpa). Przyjmując, iż skarżąca dowiedziała się o uchybieniu terminu w dniu 6 sierpnia 2015r., otrzymując wówczas postanowienie o stwierdzeniu uchybienia terminu (k. 102 akt administracyjnych), organ bezpodstawnie pominął wynikające z powyższego zaświadczenia lekarskiego okoliczności choroby skarżącej, które uniemożliwiały wcześniejsze złożenie takiego wniosku (opisane tam objawy, w tym stwierdzone ryzyko ponowienia poważnych dolegliwości). Organ nieprawidłowo ocenił więc, iż skarżąca uchybiła 7-dniwemu terminowi od ustania przyczyny niedochowania czynności procesowej w terminie (art. 58 § 2 kpa).
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy o p.p.s.a.