Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Tymbark, w sprawie określenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatkowych, w zakresie zawarcia w załączniku nr 1 w pkt J, nr 2 w pkt 21 G, nr 3 w pkt HI,, nr 4 w pkt F oświadczeń zawierających pouczenie o odpowiedzialności karnej z art.233 § 1 Kodeksu karnego, stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w opisanej wyżej części .
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 179/14 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 kwietnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Sędziowie: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), WSA Urszula Zięba, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Limanowej, na uchwałę Rady Gminy Tymbark, z dnia 4 grudnia 2008 r. Nr XXV/152/08, w sprawie określenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatkowych, w zakresie zawarcia w załączniku nr 1 w pkt J, nr 2 w pkt 21 G, nr 3 w pkt HI,, nr 4 w pkt F oświadczeń zawierających pouczenie o odpowiedzialności karnej z art.233 § 1 Kodeksu karnego, stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w opisanej wyżej części .

Uzasadnienie strona 1/4

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Limanowej złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem Rady Gminy Tymbark skargę uchwałę Nr XXV/152/08 z dnia 4 grudnia 2008 r. w sprawie określenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatkowych.

Powyższej uchwale zarzucono obrazę przepisów prawa materialnego, a zwłaszcza art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, art. 6 ust. 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym oraz art. 4 ust. 1 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych poprzez nałożenie na podatników obowiązku składania deklaracji podatkowej stanowiącej załącznik nr 1 w pkt J, nr 2 w pkt 21G, nr 3 w pkt HI, nr 4 w pkt F oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności karnej określonej w art. 233 § 1 kodeksu karnego.

W uzasadnieniu skargi prokurator wskazał, że w przedmiotowych załącznikach do uchwały Rada Gminy Tymbark zawarła obowiązek składania oświadczenia przez podatnika pod rygorem odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 233 § 1 kodeksu karnego poprzez złożenie przez podatnika podpisu pod oświadczeniem "Uprzedzony/a o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 kodeksu karnego oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą".

W opinii prokuratora, przedmiotowa uchwała, stanowiąca akt prawa miejscowego, nakładając taki obowiązek jest dotknięta wadą z uwagi na to, że nałożenie takiego obowiązku złożenia oświadczenia o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 kodeksu karnego nie znajduje upoważnienia ustawowego. Na podstawie tego przepisu odpowiedzialności karnej podlega ten, kto składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę. Warunkiem odpowiedzialności za złożenie fałszywego zeznania jest by przepis, na podstawie którego oświadczenie jest składane przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jak dalej wskazano, jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas, w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji, winien przewidzieć w treści upoważnienia wymóg pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań).

Tymczasem wskazane wyżej przepisy nie przewidują upoważnienia do zamieszczenia we wzorach informacji i deklaracji obowiązku składania oświadczeń pod tym rygorem przewidzianym w cytowanym przepisie kodeksu karnego. Tym samym skoro ustawodawca scedował na organ uchwałodawczy gminy kompetencje do określenia wzoru formularzy deklaracji na podatek od nieruchomości, podatek rolny i podatek leśny oraz informacji w sprawie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego, jednocześnie ograniczając zakres danych, jakie winny zawierać przedmiotowe formularze do danych niezbędnych, to zawieranie w tych formularzach oświadczeń podatników pod rygorem odpowiedzialności karnej określonej w art. 233 § 1 kodeksu karnego uznać należy w ocenie prokuratora za pozbawione podstawy prawnej.

Strona 1/4