Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Zakliczynie, w przedmiocie określenia wzorów formularzy w podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego w części objętej punktem I załącznika, nr 1 do powyższej uchwały w zakresie dotyczącym składania przez podatnika oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233, Kodeksu karnego,
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 2218/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 27 lutego 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Brzesku, na uchwałę Rady Miejskiej w Zakliczynie, z dnia 25 listopada 2004 r. Nr XVII/152/04, w przedmiocie określenia wzorów formularzy w podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego w części objętej punktem I załącznika, nr 1 do powyższej uchwały w zakresie dotyczącym składania przez podatnika oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233, Kodeksu karnego, - stwierdza nieważność wymienionej uchwały w zaskarżonym zakresie-

Uzasadnienie strona 1/3

Prokurator Rejonowy w Brzesku złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na uchwałę Rady Miejskiej w Zakliczynie nr XVII/125/04 z dnia 25 listopada 2004 r w sprawie określenia wzorów formularzy do podatku od nieruchomości, podatku rolnego oraz podatku leśnego, w zakresie objętym pkt I załącznika nr 1 do tej uchwały w zakresie zawartego w nich sformułowania "uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 1 Kodeksu Karnego".

Wniesiono przy tym o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części.

Zarzucono, że zaskarżona uchwała została wydana z rażącym naruszeniem art. 6 ust 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust 11 ustawy o podatku rolnym, art. 6 ust 9 ustawy o podatku leśnym polegającym na nałożeniu na podatników bez podstawy prawnej obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 1 kodeksu karnego.

Podkreślono, ze określona w tym przepisie odpowiedzialności za złożenie fałszywego zeznania uzależniona jest od tego, czy przepis, na podstawie którego oświadczenie jest składane przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jak dalej wskazano, jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas, w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji, winien przewidzieć w treści upoważnienia wymóg pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań). Przepis art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym stanowi o uprawnieniach rady w zakresie podejmowania uchwał w sprawach podatków i opłatach w granicach określonych w odrębnych ustawach. Przepis art. 6 ust. 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nakłada na radę gminy obowiązek ustalenia obowiązującego wzoru informacji i deklaracji na podatek od nieruchomości, w których zawarte będą dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne do wymiaru i poboru podatku. Przepisy te nie przewidują natomiast upoważnienia do zamieszczenia we wzorach informacji i deklaracji obowiązku składania oświadczenia pod rygorem przewidzianym w art. 233 § 1 Kodeksu karnego. Podobnie art. 6a ust. 11 ustawy o podatku rolnym i art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym również nie przewiduje upoważnienia do zamieszczenia we wzorach informacji i deklaracji obowiązku składania oświadczeń pod tym rygorem przewidzianym w cytowanym przepisie Kodeksu karnego. Tym samym skoro ustawodawca scedował na organ uchwałodawczy gminy kompetencje do określenia wzoru formularzy deklaracji na podatek od nieruchomości, podatek rolny i podatek leśny oraz informacji w sprawie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i leśnego, jednocześnie ograniczając zakres danych, jakie winny zawierać przedmiotowe formularze do danych niezbędnych, to zawieranie w tych formularzach oświadczeń podatników pod rygorem odpowiedzialności karnej określonej w art. 233 § 1 Kodeksu karnego uznać należy w ocenie Prokuratora za pozbawione podstawy prawnej.

Strona 1/3