Sygn. akt I SA/Kr 238/08 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 2 lipca 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Sędzia: WSA Anna Znamiec, Asesor: WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2008 r., sprawy ze skargi B. S., w M., Na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis w postaci ulgi podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych, - skargę oddala -
Postanowieniem z dnia [...]nr [...]Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił B. S. wydania zaświadczenia o pomocy de minimis za rok 2006 w części przekraczającej jej limit - tj. 100.000 EURO. W uzasadnieniu organ podał, że zgodnie z brzmieniem obowiązującego wówczas § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2004 roku w sprawie udzielenia pomocy de minimis bankom spółdzielczym (Dz.U. Nr 267 poz. 2648 z póź. zm.) przedmiotowa ulga może być przyznana, jeżeli wartość pomocy de minimis otrzymanej przez wnioskodawcę w jakiejkolwiek formie w okresie trzech kolejnych lat poprzedzających dzień uzyskania planowanej pomocy nie przekroczyła kwoty stanowiącej równowartość 100.000 EURO. Z przeprowadzonego w niniejszej sprawie postępowania natomiast wynikało, że B.S. powstał w dniu [...]w ramach połączenia B. S. K. (bank przyłączany) oraz B. S. M. (bank przyłączający). W związku z faktem, iż w przypadku połączenia banków bank przyłączający przejmuje wszystkie ulgi banku przejmowanego dla ustalenia spełnienia wymogów z § 2 ust. 1 w/w rozporządzenia należało wysokość przyznanej obu bankom pomocy de minimis zsumować. W efekcie okazało się, iż łączna kwota udzielonej obu bankom przedmiotowej pomocy, w okresie ostatnich trzech lat, w zakresie spornej sumy przekroczyła 100.000 EURO. Tym samym wniosek w tej części podlegał oddaleniu.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie B. S. wniósł o jego uchylenie i przyznanie pomocy de minimis w wysokości żądanej. Organowi pierwszej instancji zarzucił, że decyzja naruszyła rozpatrywane rozporządzenie z 14 grudnia 2004 roku. Po pierwsze bowiem do połączenia banków doszło[...], co oznacza, iż każdy z tych banków, a nie oba łącznie nabył prawo do wskazanej ulgi w wysokości 100.000 EURO. Po drugie natomiast powołany akt prawny został nowelą dnia 27 kwietnia 2007 roku (Dz.U. Nr 76 poz. 499) zmieniony w ten sposób, iż kwota dopuszczalnej pomocy de minimis wzrosła do 200.000 EURO. Skoro zaś wniosek o jej udzielenie został złożony w czerwcu 2007 roku, to winny zostać zastosowane nowe regulacje.
Postanowieniem z dnia [...]nr [...]Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji, popierając przedstawione w niej stanowisko. Dodał przy tym, iż przepisy zmieniające rozporządzenie z dnia 14 grudnia 2004 roku ogłoszone zostały w Dzienniku Ustaw w dniu 27 kwietnia 2007 roku i dopiero do stanów faktycznych po tej dacie mogły mieć zastosowanie. Wobec czego do ulgi za 2006 rok musiały zostać uwzględnione poprzednie normy. Tak więc, wnioski organu pierwszej instancji były jak najbardziej prawidłowe.
Skargą z dnia [...] stycznia 2008 roku rozstrzygnięcie B. S. domagał się uchylenia rozstrzygnięć obu instancji oraz zasądzenia kosztów według norm przepisanych. W swojej argumentacji w pełni powielił dotychczasowe zarzuty i ich uzasadnienie, dodając jedynie, że skoro wniosek o przyznanie pomocy de minimis został złożony 22 czerwca 2007r. to w sprawie powinny znaleźć zastosowanie przepisy obowiązujące w dniu rozpoznawania wniosku.