Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Zielonki, w sprawie określenia wzorów formularzy od podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego wraz z załącznikami 1-4, w, zakresie obejmującym treść oświadczenia: "kto, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu, prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 /art. 233 kodeksu, karnego/" - zamieszczonego w załączniku nr 1- informacja w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego pozycja H, załączniku nr, 2 - deklaracja na podatek od nieruchomości pozycja G, załączniku nr 3 - deklaracja na podatek rolny pozycja H, załączniku nr 4 -, deklaracja na podatek leśny pozycja F, I. stwierdza nieważność uchwały w zaskarżonej części, II. określa, że uchwała w zaskarżonej części nie może być wykonana do czasu prawomocności wyroku.
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 285/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 kwietnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.), Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków - Prądnik Biały, na uchwałę Rady Gminy Zielonki, z dnia 7 grudnia 2006 r. Nr II/12/2006, w sprawie określenia wzorów formularzy od podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego wraz z załącznikami 1-4, w, zakresie obejmującym treść oświadczenia: "kto, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu, prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 /art. 233 kodeksu, karnego/" - zamieszczonego w załączniku nr 1- informacja w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego pozycja H, załączniku nr, 2 - deklaracja na podatek od nieruchomości pozycja G, załączniku nr 3 - deklaracja na podatek rolny pozycja H, załączniku nr 4 -, deklaracja na podatek leśny pozycja F, I. stwierdza nieważność uchwały w zaskarżonej części, II. określa, że uchwała w zaskarżonej części nie może być wykonana do czasu prawomocności wyroku.

Uzasadnienie strona 1/3

Prokurator Rejonowy Kraków Prądnik Biały wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Zielonki nr II/12/2006 z dnia 7 grudnia 2006 r.w sprawie określenia wzorów formularzy od podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego wraz z załącznikami 1-4, w zakresie obejmującym treść: "kto składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę podlega karze pozbawienia wolności do lat 3/art. 233 kodeksu karnego/"- który to zapis został zamieszczony w załączniku nr 1- informacji w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego pozycja H, załączniku nr 2- deklaracji na podatek od nieruchomości pozycja G, załączniku nr 3- deklaracji na podatek rolny pozycja H, załączniku nr 4- deklaracji na podatek leśny pozycja F. Strona skarżąca zarzuciła, iż w zaskarżonej części uchwały doszło do rażącego naruszenia prawa materialnego, to jest art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2013 r. poz.594 ze zm.), 6 ust 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), art. 6a ust 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2006 r. Nr 136 poz.969 ze zm.) oraz art. 6 ust 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz.U. Nr 200 poz.1682 ze zm.) przez nałożenie na podatników obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 § 1 kodeksu karnego bez umocowania prawnego i podstawy ustawowej oraz domagała się stwierdzenia nieważności w/w uchwały.

W uzasadnieniu wskazano na art. 168 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 8 tej ustawy. Następnie powołano art. 6 ust. 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust. 11 ustawy o podatku rolnym oraz art. 6 ust 9 ustawy o podatku leśnym, które nakładają na radę gminy obowiązek ustalenia obowiązującego wzoru informacji i deklaracji na podatek od nieruchomości, w których zawarte będą dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne do wymiaru i poboru podatku. W ocenie strony skarżącej przepisy te - podane jako podstawa prawna podjętej uchwały - nie dają jednakże organowi uprawnienia do nałożenia na podatnika obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 kodeksu karnego, a zatem sformułowanie zawarte we wskazanej wyżej części uchwały wykracza poza ramy upoważnienia ustawowego, na jakim opierać mogła się Rada Gminy. Strona skarżąca wskazała następnie na art. 233 § 6 kodeksu karnego, z którego wynika, że przestępstwem jest złożenie fałszywego oświadczenia, na przykład w kwestionariuszach lub formularzach. Warunkiem jednak odpowiedzialności za złożenie fałszywego oświadczenia jest, by przepis ustawy, na podstawie której oświadczenie jest składane, przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas - w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji - możliwym byłoby odwoływanie się przez organ do pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań). Przepisy ustawy o podatku rolnym, podatku leśnym i ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują takiej możliwości, zaś ustawowego upoważnienia dla rady w tym zakresie nie można domniemywać. Jednocześnie w ocenie strony skarżącej z uwagi na fakt , ze ini. Uchwała jest aktem prawa miejscowego to brak jest ograniczenia czasowego możliwości stwierdzenia jej nieważności .Bowiem zapis art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym został zmieniony na mocy art. 4 ustawy z dnia 12 maja 2000ę cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.Nr 48 poz.552), w ten sposób, że do wcześniejszego brzmienia dodano: że nie stwierdza się nieważności uchwały rady gminy po upływie jednego roku od dnia podjęcia, chyba , że są one aktem prawa miejscowego... . Nowelizacja weszła w życie w dniu 15 lipca 2000 r., a brak odmiennych ustaleń w przepisach przejściowych powoduje, że ów przepis ma zastosowanie do wszelkich aktów prawa miejscowego, bez względu na datę ich uchwalenia (vide wyrok NSA w Warszawie z dnia 16 maja 2001 r. sygn. akt III SA 2622/00, ONSA 2002/3/114)

Strona 1/3