Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Oświęcim w sprawie określenia wzorów formularzy dla podatku od nieruchomości, podatku rolnego oraz podatku leśnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej oświadczenie o treści: "Uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 KK oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą", zamieszczone w załącznikach nr 1,2,3,4,5,6 do tej uchwały.
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 417/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 maja 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Sędzia: WSA Urszula Zięba, Protokolant: st. referent Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Oświęcimiu na uchwałę Rady Miasta Oświęcim z dnia 30 listopada 2005 r. Nr LII/549/05, w sprawie określenia wzorów formularzy dla podatku od nieruchomości, podatku rolnego oraz podatku leśnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej oświadczenie o treści: "Uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 KK oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą", zamieszczone w załącznikach nr 1,2,3,4,5,6 do tej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/3

Uchwałą nr LII/549/05 z dnia 30 listopada 2005 r. - wydaną w oparciu przepisy art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 6 ust 13 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz.613 ze zm.),art. 6a ust. 11 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) oraz art. 6 ust 9 ustawy z 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. Nr 200, poz. 1682 ze zm.) - Rada Miasta Oświęcim określiła wzory formularzy do wymiaru i poboru podatku od nieruchomości, podatku rolnego raz podatku leśnego. W treści załącznika nr 1 w jego części zawierającej pouczenie, załącznika nr 2 w jego części pod rubryką nr 14, załącznika nr 3 w jego części zawierającej pouczenie, załącznika nr 4 w jego części H, załącznika nr 5 w jego części E oraz załącznika nr 6 w jego części F w rubryce "oświadczenie i podpis składającego/osoby reprezentującej składającego" zawarto oświadczenie o treści: Uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 KK oświadczam, że podane przeze mnie dane są zgodne z prawdą".

Uchwała ta została w całości zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przez Prokuratora Rejonowego w Oświęcimiu. Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie prawa materialnego, to jest art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, art. 6 ust. 13 ustawy podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust. 11 ustawy o podatku rolnym oraz art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym przez nałożenie na podatników obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności karnej bez podstawy prawnej w związku z czym zażądano stwierdzenia nieważności tejże uchwały w całości.

W ocenie Prokuratora wymienione przepisy - podane jako podstawa prawna podjętej uchwały - nie dają organowi uprawnienia do nałożenia na podatnika obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 kodeksu karnego, a zatem przytoczone sformułowanie zawarte w załącznikach wykracza poza ramy upoważnienia ustawowego, na jakim opierać mogła się Rada Miasta - a uchwała w tym zakresie została wydana bez podstawy prawnej, zatem jest sprzeczna z prawem. W świetle przepisu art. 233 § 6 kodeksu karnego - jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas - w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji - możliwym byłoby odwoływanie się przez organ do pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań). Tymczasem przepisy ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatku leśnym i ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują takiej możliwości, zaś ustawowego upoważnienia dla rady w tym zakresie nie można domniemywać.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi jako bezprzedmiotowej, zauważając dodatkowo, że nawet gdyby w istocie jej część była rażąco sprzeczna z prawem, to brak jest podstaw do stwierdzenia jej nieważności w całości. Nadto podniesiono, że nieobojętne dla sprawy jest, że zaskarżona uchwała utraciła już moc w związku z podjęciem przez Radę Miasta Oświęcim uchwały nr II/11/06 z dnia 6 grudnia 2006 r.

Strona 1/3