|Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie | w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Sędzia: WSA Waldemar Michaldo, Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Protokolant: Ewelina Knapczyk - Drabik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Oświęcimiu na uchwałę Rady Miejskiej w Chełmku z dnia 26 marca 2013 r. Nr XXVIII/242/2013 w sprawie określenia elektronicznego wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej obowiązek podania danych w postaci numeru telefonu kontaktowego oraz adresu e-mail zawartych w załączniku Nr 1 pkt D 1.2.
Prokurator Rejonowy w Oświęcimiu, w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie , domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Chełmku z dnia 26 marca 2013 r nr XXVIII/242/2013 w sprawie określenia elektronicznego wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy wraz z załącznikami w części dotyczącej obowiązku podania numeru telefonu kontaktowego i adresu e-mail wymaganego w pkt D.1.2 załącznika nr 1.
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), oraz art. 6n ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.). W uzasadnieniu wskazał, że powołane wyżej przepisy ustaw nie upoważniały Rady Gminy do nałożenia obowiązku przekazywania tego typu danych. Do obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie jest bowiem potrzebna podawanie kwestionowanych danych i wykracza poza zakres kompetencji organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna, reprezentowana przez Burmistrza Cełmka, wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie jej oddalenie.
W uzasadnieniu podniesiono, że zaskarżona uchwała była badana przez organ nadzoru, który nie dopatrzył się żadnych nieprawidłowości. Podniesiono, że przed 2015 r nie było jednolitości poglądów, co do danych jakie można było wymagać w deklaracjach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Podkreślono także, że w nie wyciągnięto w stosunku do nikogo żadnych konsekwencji za niepodawanie kwestionowanych przez prokuratora danych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona
Podstawy stwierdzenia nieważności uchwały lub aktu organu gminy wyznaczają przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 z p. zm.). Zgodnie z art. 91 ust. 1 zdanie 1 tej ustawy, uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W orzecznictwie sądów administracyjnych i doktrynie utrwalony jest pogląd, iż tylko istotne naruszenie prawa stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały (aktu) organu gminy. Do naruszenia takiego zaliczyć należy: naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 1998 r., sygn. akt II SA/Wr 1459/97).
Dokonując analizy zaskarżonej uchwały należy pamiętać, że akty prawa miejscowego zaliczają się do źródeł prawa powszechnie obowiązującego, choć obowiązują wyłącznie na obszarze działania organów, które je wydały (art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Z kolei zgodnie z art. 94 Konstytucji RP do organów, które mogą zostać wyposażone w kompetencję do wydania wspomnianych aktów zalicza się organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej. Co jednak istotne, także w niniejszej sprawie, podmioty te mogą ustanawiać wspomniane akty wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, a także na zasadach określonych w przepisach tej rangi. Należy zatem przywołać podstawę prawną zaskarżonej uchwały zawartą w tekście tego aktu normatywnego. Rada Miejska w Chełmku przyjęła ją na podstawie art. 6n u.c.p.g., zgodnie z którym rada gminy, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ułatwienia składania deklaracji, określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego: 1) wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości, obejmujący objaśnienia dotyczące sposobu jej wypełnienia oraz pouczenie, że deklaracja stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego; uchwała zawiera także informację o terminach i miejscu składania deklaracji; 2) warunki i tryb składania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności: a) ich format elektroniczny oraz układ informacji i powiązań między nimi zgodnie z przepisami o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, b) sposób ich przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej, c) rodzaje podpisu elektronicznego, którym powinny być opatrzone (ust. 1). Ponadto, rada gminy w uchwale, o której mowa w ust. 1, może określić wykaz dokumentów potwierdzających dane zawarte w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (ust. 2). W orzecznictwie sądów administracyjnych nie budzi przy tym wątpliwości fakt, że deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składana przez właścicieli nieruchomości powinna wymagać od składającego podania jedynie takich informacji, które są istotne dla prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (zob. wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 656/14; LEX nr 1512448).