Zaznajomienie strony z dowodami zebranymi w ramach innego postępowania, w tym także postępowania karnego skarbowego, nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku wynikającego z art. 10 par. 1 Kpa zapoznania jej z tymi dowodami i materiałami w toku postępowania podatkowego, zmierzającego do wydania na ich podstawie decyzji podatkowej.
Na żądanie strony, a w uzasadnionych wypadkach także z urzędu, organ podatkowy, mając na względzie art. 79 par. 2 Kpa, powinien ponowić dowód ze świadków przesłuchanych w ramach innego postępowania, jeżeli strona nie miała możliwości brania udziału w przesłuchaniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 79 par. 1 Kpa strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin, przynajmniej na siedem dni przed terminem.
Z akt sprawy nie wynika, by organy przesłuchujące świadków w sprawie, zadośćuczyniły tej dyspozycji.
W myśl utrwalonego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego uchybienie temu obowiązkowi stanowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy /zob. wyrok NSA z dnia 13 lutego 1986 r. II SA 2015/85 - ONSA 1986 Nr 1 poz. 13/.
Zaznajomienie strony z dowodami zebranymi w ramach innego postępowania, w tym także postępowania karnego skarbowego, nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku wynikającego z art. 10 par. 1 Kpa zapoznania jej z tymi dowodami i materiałami w toku postępowania podatkowego, zmierzającego do wydania na ich podstawie decyzji podatkowej.
Na żądanie strony, a w uzasadnionych wypadkach także z urzędu, organ podatkowy, mając na względzie art. 79 par. 2 Kpa, powinien ponowić dowód ze świadków przesłuchanych w ramach innego postępowania, jeżeli strona nie miała możliwości brania udziału w przesłuchaniu /zob. wyrok NSA z dnia 3 grudnia 1982 r. SA/Kr 743/82 - ONSA 1982 Nr 2 poz. 112/.
Z powyższego wynika, że zaskarżony akt jest niezgodny z prawem.
Wobec stwierdzenia, że zaskarżony akt jest niezgodny z prawem Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 55 wyżej wymienionej ustawy.