|Sygn. akt I SA/Kr 818/15 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 lipca 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: sekr. sąd. Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2015 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wieliczce, na uchwałę Rady Miejskiej w Skawinie, z dnia 10 grudnia 2012 r. Nr VIIIN/313/12, w sprawie określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli, nieruchomości na terenie Gminy Skawina w zakresie:, - Załączników nr 1 i 3 w części dotyczącej obowiązku podawania Nr telefonu oraz Adresu e-mil oraz imion i nazwisk osób zamieszkujących, na terenie nieruchomości, a także stwierdzenia: "Oświadczam, że znane są mi przepisy Kodeksu Karnego Skarbowego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych, z rzeczywistością",, - Załącznika nr 2 w części dotyczącej obowiązku podawania Nr telefonu oraz Adresu e-mil a także stwierdzenia: "Oświadczam, że znane są, mi przepisy Kodeksu Karnego Skarbowego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych, z rzeczywistością", - stwierdza nieważność uchwały w zaskarżonej części -,
Pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. Prokurator Rejonowy w Wieliczce wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę nr VIIIN/313/12 Rady Miejskiej w Skawinie z dnia 10 grudnia 2012 r. w sprawie określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości na terenie Gminy Skawina.
Zaskarżonej uchwale zarzucono obrazę przepisów prawa materialnego, tj.: art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.; dalej: u.s.g.) oraz art. 6n ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.; dalej: u.c.p.g.) oraz art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 12 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 152, poz. 897) poprzez nałożenie na składającego deklarację określoną w załączniku do zaskarżonej uchwały obowiązku podania numeru telefonu oraz adresu poczty elektronicznej, jak również imion i nazwisk osób zamieszkujących daną nieruchomość; a ponadto poprzez zawarcie w zaskarżonym akcie pouczenia o odpowiedzialności karnej skarbowej za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością pomimo braku podstawy prawnej.
Na tej podstawie strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w powyższym zakresie.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Skawinie wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przewidzianych. Organ wskazał, że nowelizacja u.p.c.g. dokonana ustawą z dnia 28 listopada 2014 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 87) usankcjonowała wymóg podawania numeru telefonu i adresu poczty elektronicznej. Ponadto organ stwierdził, że opłata za gospodarowanie odpadami jest podatkiem lokalnym, a więc związana jest z nią odpowiedzialność karna skarbowa.
Na rozprawie w dniu 9 lipca 2015 r. strona skarżąca zmodyfikowała swoje żądanie do wniosku o stwierdzenie nieważności § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej. Zgodnie natomiast z art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) Sąd uwzględniając skargę na taką uchwałę lub akt, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności. Jednocześnie w myśl art. 134 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.