Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.) Sędzia: WSA Waldemar Michaldo Sędzia: WSA Urszula Zięba Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Boczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2018 r. sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2018 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od 1 lipca 2013 r. do 31 lipca 2017 r. - skargę oddala -
Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 15 marca 2018 r. nr [...] określił L. sp. z o.o. z siedzibą w K. wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 lipca 2017 r. dla nieruchomości położonych w K., przy ul. [...], ul. [...] oraz ul. [...] w wysokości [...] zł.
W odwołaniu L. sp. z o.o. w K. zarzuciła naruszenie prawa proceduralnego tj. art. 60 ust. 1 w związku z art. 6k ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, poprzez określenie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie objętości prasokontenera, w sytuacji gdy ustawa daje podstawę do określenia opłaty wyłącznie jako iloczynu liczby pojemników i stawki za pojemnik o określonej pojemności oraz nie przewiduje możliwości ustalenia opłaty jedynie według objętości pojemnika.
W związku z powyższym spółka wniosła o uchylenie decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 26 czerwca 2018 r. nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w dniu 25 stycznia 2018 r. wszczęto postępowanie w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wobec spółki L. za okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2017 r., a w trakcie prowadzonego postępowania ustalono, że deklaracje o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, dla właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne, wzbudziły uzasadnione wątpliwości, co do danych w nich zawartych, z uwagi na zadeklarowanie nieprawidłowej ilości odpadów komunalnych odbieranych z prasokontenerów (odpady sprasowane). Pojemniki, które znajdowały się na nieruchomości przy ul. [...] oraz przy ul. [...], w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2017 r. miały pojemność 10 m?, natomiast w deklaracjach złożonych za powyższy okres zostały uwzględnione prasokontenery o pojemności 1 m?.
Organ II instancji podał, że M. sp. z o.o. w K. potwierdziło, że na podstawie stosownych umów najmu na nieruchomościach położonych przy ul. [...] oraz ul. [...] w okresie od 1 lipca 2013 r. do 31 października 2017 r. znajdowały się oraz były użytkowane prasokontenery o pojemności 10 m? (a nie jak zadeklarowała L. w okresie 1 lipca 2013 do 31 lipca 2017 o pojemności 1 m?).
Następnie organ odwoławczy odniosło się do zarzutów wskazanych w odwołaniu. Wskazał, że w kwestii niezgodności zapisów art. 6j ust. 3, w powiązaniu z art. 6k ust. 1 pkt 2 ustawy w odniesieniu do § 4 ust. 1 pkt 20 uchwały Nr LXIX/996/13 oraz uchwały Nr LXXXVIII/1313/13 należy stwierdzić, że rada gminy w drodze uchwały ustala stawkę opłaty za pojemnik o określonej pojemności. Z przytoczonych przepisów wynika, że kwota opłaty jest stawką opłaty za 1 m? pojemności prasokontenera, a nie za jedną sztukę prasokontenera, jak to zostało zakwalifikowane w złożonych deklaracjach. Podobnie w następnej uchwale (par. 4. 1. uchwały Nr LXXXVIII/1313/13): pkt 20 stanowi, że opłata za odpady sprasowane wynosi [...] zł za 1 m?.