Dnia 8 grudnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.) Sędzia NSA Bogdan Lubiński Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi D. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległego podatku od towarów i usług za miesiące: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 1995r. wraz z odsetkami za zwłokę. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] odmawiającą D. Z. umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiące: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 1995 roku w łącznej kwocie 22 516,08 złotych wraz z odsetkami za zwłokę.
Organ ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:
W dniu 18 grudnia 2007 roku D. Z. wniosła o umorzenie zaległości podatkowej powstałej z tytułu podatku dochodowego za miesiące: lipiec, sierpień i wrzesień 1995 roku wraz z odsetkami; z tytułu podatku VAT za miesiące: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 1995 roku wraz z odsetkami oraz z tytułu podatku dochodowego za 1992 r. wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu podała, że w latach 1992 - 1995 podjęła współpracę z kontrahentem niemieckim, przeszkoliła w tym celu 20 osób we własnym zakresie. Po uruchomieniu produkcji wszczęto wobec podatniczki kontrolę podatkową, która trwała od 5 października do 31 grudnia 1993 roku. Nałożono na skarżącą wysokie kary i zastosowano środek egzekucyjny w postaci zajęcia surowców niezbędnych do produkcji, półwyrobów oraz konto bankowe. Podatniczka była zmuszona do zwolnienia pracowników i unieruchomienia produkcji. Bank wypowiedział jej umowę kredytową, co spowodowało konieczność wycofania wszystkich pieniędzy z działalności gospodarczej i zwrócenie kredytu wraz z odsetkami do banku. W dniu 17 lutego 1994 roku dokonano zabezpieczenia majątkowego na surowcach i wyrobach. Strona została pozbawiona źródeł utrzymania, przez rok była osobą bezrobotną, do chwili obecnej ma potrącane wynagrodzenie na poczet zobowiązań podatkowych. Jest schorowana, znajduje się w wieku przedemerytalnym, nie ma możliwości leczenia się z powodu braku środków finansowych. W uzupełnieniu wniosku złożyła oświadczenie o stanie rodzinnym i majątkowym, w którym podała, że posiada dom mieszkalny oraz budynki gospodarcze i gospodarstwo rolne. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę, otrzymuje z tego tytułu 1073 złote. Posiada zaległości w podatkach oraz nieściągalną wierzytelność wobec zlikwidowanej spółki, z którą współpracowała.
Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. odmówił stronie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami. W uzasadnieniu organ podał, że nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 67 a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 ze zm.) - zwanej dalej o. p. Po dokonaniu potrąceń do dyspozycji podatniczki pozostaje miesięcznie kwota 1073 złote, która pozwala na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Umorzenie zaległości podatkowych nie spowodowałoby zaniechania potrąceń egzekucyjnych z wynagrodzenia za pracę, ponieważ strona posiada także zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i część uzyskiwanych z zajęcia kwot przekazywanych jest na ich poczet. Ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarcze, doborem kontrahentów obciąża podmiot gospodarczy, a nie wierzycieli, a w szczególności - Skarb Państwa. Długotrwałość postępowania podatkowego spowodowana zaś była koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego i jego analizy. Ważny interes podatnika nie może być utożsamiony z subiektywnym przekonaniem o konieczności umorzenia zaległości. Wniosek w zakresie umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych organ podatkowy rozpoznał w odrębnym postępowaniu.