Dnia 25 lutego 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia NSA Paweł Janicki Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2011 roku sprawy ze skargi K. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 roku oddala skargę.
W wyniku kontroli podatkowej w przedsiębiorstwie K. D. ustalono, że podatnik zawyżył VAT naliczony za miesiące: styczeń, marzec, maj, czerwiec, sierpień, listopad i grudzień 2006 r. poprzez obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez PHU "A" A. H. z/s w Ł., ul. A19.
Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił K. D. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za wskazane wyżej miesiące 2006 r.
Uzasadniając swoje stanowisko organ podniósł, że podatnik nie był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez PHU "A.", ponieważ firma ta w rzeczywistości nie istniała.
W odwołaniu od tej decyzji strona zarzuciła naruszenie:
przepisów postępowania podatkowego, tj. art. 121, 122, 125, 180, 181, 182, 191, 196, 199, 201 i 209 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm.; w skrócie "O.p.") oraz przepisów prawa materialnego, tj. art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT") poprzez jego niewłaściwą interpretację.
Podatnik wskazał, że jego przesłuchanie w charakterze strony zostało przeprowadzone w warunkach nie gwarantujących swobody wypowiedzi, a odpowiedzi, których udzielał nie zostały w pełni zaprotokołowane. Co więcej podatnik nie został pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Strona stwierdziła ponadto, że jej ojciec (Z. D.) oglądał dokumenty rejestracyjne firmy PHU "A" A. H. i dokumenty te budziły zaufanie. Skarżący zauważył również, że organ kontrolny nie przesłuchał wnikliwie świadka R. J. W. oraz nie wyjaśnił rozbieżności w zeznaniach Z. D i ww. świadka. Nie uwzględniono też wniosku o ponowne przesłuchanie R. J. W. W ocenie odwołującego się postępowanie podatkowe powinno zostać obligatoryjnie zawieszone, gdyż równolegle toczy się postępowanie przygotowawcze prowadzone przez organy ścigania. Nadto przed wydaniem stosownej decyzji organ II instancji winien zasięgnąć opinii prokuratury odnośnie dokonanych ustaleń. Podatnik wskazał również na potrzebę przesłuchania w charakterze świadka J.T., która na przełomie 1999 i 2000 r. była księgową w firmie Z. D.
Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał, że kluczową kwestią w przedmiotowej sprawie jest zakup przez firmę K. D. usług budowlanych od PHU "A" A. H.. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. materiał dowodowy zebrany w toku prowadzonego postępowania daje podstawy do stwierdzenia, że faktury zostały wystawione przez podmiot nieistniejący, co wynikało przede wszystkim:
1. z zeznań A. H. (z [...] r. i [...] r.), który oświadczył, że nie jest i nie był nigdy właścicielem firmy "A", nie zna R. W., a także Z. i K. D., nie zna firm, które osoby te prowadziły i nie miał z nimi żadnych kontaktów gospodarczych;
2. z informacji udzielonych przez Urzędy Skarbowe (US w Z, US w P., US Ł.-Ś., US Ł.-W., US Ł.-P., [...] Urząd Skarbowy, l US Ł-G., II US Ł-G., l US Ł-B, II US Ł-B), z których wynikało, że A. H. prowadzący rzekomo działalność pod nazwą PHU "A" w Ł., ul. A19, NIP:[...], nie figuruje w rejestrze podatników tych urzędów, a ww. Numer Identyfikacji Podatkowej należy do innego podatnika;