Postępowanie organów podatkowych uzależniające wysokość wymiaru zobowiązania podatkowego od daty dokonania wykładni przepisu prawa podatkowego stanowi naruszenie konstytucyjnych zasad państwa prawnego /art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Zaskarżoną do sądu decyzją izba skarbowa po rozpatrzeniu odwołania będącej w likwidacji spółki z o.o. utrzymała w mocy decyzję urzędu skarbowego z 3 marca 1995 r., którą na podstawie przepisów, m.in. art. 10 ust. 1 i ust. 2, art. 2 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 2 i art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określono dla spółki nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym za styczeń i luty 1994 r. w wysokości 8.651,90 zł /po denominacji/ oraz na podstawie art. 21 ust. 2 powołanej ustawy odmówiono zwrotu różnicy podatku, wykazanej w złożonych deklaracjach VAT-7. W uzasadnieniach wydanych decyzji organy podatkowe powołując się na wyniki przeprowadzonej w spółce kontroli podatkowej podały, że uzyskany przez podatnika obrót z tytułu pośrednictwa handlowego, wykonanego na rzecz kontrahentów zagranicznych, polegającego na wyszukiwaniu na terenie kraju wykonawców usług tzw. przerobu uszlachetniającego, podlegał w badanym okresie opodatkowaniu stawką podstawową /22 procent/, a nie ulgową "0" procent, przyjętą przez stronę.
Izba skarbowa nie uznając zarzutów odwołania strony, dotyczących naruszenia przez organ pierwszej instancji art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz par. 34 ust. 2 i par. 39 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ stwierdziła, że określenie eksportu usług zawarte w powołanych przepisach dotyczy pośrednictwa bezpośrednio związanego z eksportem towarów, które to okoliczności nie zachodziły w wypadku czynności spółki. Według organu usługi świadczone przez spółkę w zakresie pośrednictwa w "przerobie uszlachetniającym" nie są w żaden sposób związane z eksportem towarów, co wynika także z nowego, obowiązującego od 1 stycznia 1994 r. art. 39 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy, uznającego za eksport usług również usługi polegające na naprawie czy uszlachetnianiu towarów przywiezionych na polski obszar celny na czas oznaczony, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych. Izba skarbowa stwierdziła, że wynikającą z pisma Ministerstwa Finansów z 6 września 1994 r., nr MWM-550/94/KW nową, rozszerzoną interpretację przepisu art. 39 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy, zaliczającą do usług eksportowych m.in. pośredniczenie w zakresie świadczenia usług "przerobu uszlachetniającego" przy zachowaniu wskazanych warunków, organy podatkowe mogą stosować dopiero od dnia podpisania tego pisma przez wiceministra finansów.
W złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego skardze spółka wniosła o uchylenie decyzji izby skarbowej. Podniosła, że w okresie od stycznia do października 1994 r. przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uległy żadnej zmianie, a mimo to organy podatkowe zastosowały w tym okresie różną interpretację obowiązujących przepisów w zakresie wysokości stawek podatku dla wykonywania pośrednictwa w eksporcie usług przerobu uszlachetniającego, co narusza podstawowe zasady prawa podatkowego w państwie prawa.