Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.) Asesor WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Protokolant Asystent sędziego Paweł Pijewski po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 11 grudnia 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. S. i T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego na 2007 rok oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Ł. nr [...] z dnia [...] ustalającą T. S. i A. S. wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2007 w kwocie 454 zł.
Z ustaleń dokonanych przez organ podatkowy I instancji wynika, iż T. S. i A. S. są współwłaścicielami gruntu rolnego, lasu i gruntu, zakwalifikowanego w ewidencji gruntów i budynków jako droga. Zobowiązani są do zapłaty z tego tytułu podatku rolnego w kwocie 0 zł, podatku od nieruchomości w kwocie 290 zł i podatku leśnego 164 zł. Wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego z tego tytułu wyniosła 454 zł. W decyzji wskazano wysokość i terminy płatności 4 rat tego zobowiązania.
W odwołaniu od tej decyzji podatnik A. S. zakwestionował obciążenie ich podatkiem od nieruchomości od gruntu o powierzchni 1449 m 2. Wskazał, iż zgodnie z mapką geodezyjną i wypisem z ewidencji gruntów grunty te, stanowiące działkę o nr 439/34, są drogą. Zgodnie z ustawą o podatkach lokalnych podatku od drogi nie nalicza się niezależnie od tego, czyją ta droga jest własnością.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji Samorządowe Kolegium Odwoławcze powołało się na art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U.z 2006 r., Nr 121,poz. 844 ze zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych oraz zlokalizowane na nich budowle, z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych. Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r., nr 19, poz. 115 ze zm.) do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych (art. 1 tej ustawy). Drogi publiczne ze względu na ich funkcje w sieci drogowej dzielą się na kategorie dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych (art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych). Zaliczenie drogi do danej kategorii następuje w sposób przewidziany przepisami. Drogami publicznymi nie są drogi wewnętrzne, a więc te, które nie zostały zaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych. Do takich dróg należą m.in. drogi w osiedlach mieszkaniowych, drogi dojazdowe do gruntów rolnych, do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców (art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych). Grunt, który jest własnością podatników został w ewidencji gruntów i budynków zaliczony do dróg, jednakże nie jest to żadna z dróg, zaliczonych do dróg publicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych. Nie jest tym samym zwolniony od podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zwróciło przy tym uwagę, iż wskazany wyżej przepis uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2007 r. Do 31 grudnia 2006 r. stanowił on, iż nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości pasy drogowe wraz z drogami i obiektami budowlanymi związanymi z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu. Zwolnienie to dotyczyło zatem każdej drogi. Zmiana wprowadzona z dniem 1 stycznia 2007 r. zawęziła zakres zwolnienia podatkowego wyłącznie do dróg publicznych.