Art. 99 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia do organu egzekucyjnego na oszacowanie przez biegłego zajętych ruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zbigniewa P. na postanowienie Izby Skarbowej w Ł. z dnia 26 listopada 1996 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wyceny samochodu przeznaczonego do licytacji - oddala skargę.
W dniu 26 września 1995 r. Urząd Skarbowy w Z. wszczął wobec Pana Zbigniewa P. egzekucję administracyjną doręczając mu odpisy tytułów wykonawczych. W tym samym dniu poborca skarbowy przystąpił do czynności egzekucyjnych zajmując zobowiązanemu samochód osobowy marki Fiat 125p. Biegli powołani przez Izbę Skarbową w Ł. dokonali w dniu 20 czerwca 1996 r. wyceny zajętego samochodu. W dniu 13 sierpnia 1996 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego w Z. wniosek skarżącego, w którym stwierdził, że wycena przeprowadzona przez biegłych rzeczoznawców została przeprowadzona niefachowo, a cena samochodu została zaniżona o 40 mln zł /przed denominacją/. Postanowieniem z dnia 12 września 1996 r. Urząd Skarbowy w Z. oddalił wniosek skarżącego. W uzasadnieniu uznano wniosek na skargę na czynności egzekucyjne w myśl art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i wyjaśniono, że nie jest on wystarczającą podstawą do wstrzymania czynności egzekucyjnych.
Od tej decyzji skarżący wniósł zażalenie. Postanowieniem z dnia 26 listopada 1996 r. (...) Izba Skarbowa w Ł. uchyliła zaskarżone postanowienie w całości i umorzyła postępowanie pierwszej instancji. W uzasadnieniu stwierdzono, że organ pierwszej instancji błędnie przyjął, że przedmiotem zarzutu jest dokonana czynność egzekucyjna.
Zdaniem organu odwoławczego wniosek skarżącego dotyczył wyceny samochodu dokonanej przez biegłego rzeczoznawcę, a zatem wniosek należało rozpoznać na gruncie art. 99 ust. 4 ustawy. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Ponieważ przepis ten nie przewiduje możliwości zażalenia na wycenę biegłego, to należało uznać, że wniosek jest niedopuszczalny.
W dniu 2 października 1996 r. skarżący otrzymał zawiadomienie Urzędu Skarbowego w Z. o terminie i miejscu licytacji samochodu, która odbyła się w dniu 7 października 1996 r. Pokwitowanie z rozliczenia kwoty uzyskanej za sprzedaży w drodze licytacji samochodu, którą zarachowano na zaległości podatkowe, zostało przesłane skarżącemu.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący wniósł o uchylenie postanowienia Izby Skarbowej w Ł. z dnia 26 listopada 1996 r. W uzasadnieniu zarzucił organom podatkowym spreparowanie materiałów dotyczących wyceny auta oraz uniemożliwienie mu obalenia wyników wyceny. Skarżący w skardze i w pismach do niej dołączonych zarzucił organowi egzekucyjnemu naruszenie obowiązków ciążących na nim na podstawie art. 99 par. 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a także zarzucił im posługiwanie się nielegalnymi tytułami wykonawczymi.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zajęte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przede wszystkim należy podkreślić, że przedmiotem obecnego rozstrzygnięcia jest wyłącznie wskazana w skardze decyzja Izby Skarbowej w Ł. z dnia 26.11.1996 r. (...) i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji w przedmiocie wyceny samochodu przeznaczonego do licytacji. Taki zakres skargi skarżący określił również na rozprawie, która odbyła się w dniu 4 listopada 1998 r. przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - Ośrodek Zamiejscowy w Ł. Sąd nie rozpatrywał zatem problemu zasadności samych tytułów wykonawczych i poprzedzających je decyzji administracyjnych.