Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r.
Sentencja

Dnia 3 marca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący, Sędzia NSA del. P. Janicki, Sędziowie NSA del., T. Porczyńska, W. Jarzębowski (spr.), Protokolant K . Brykalska - Stępień, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004 r. sprawy ze skargi W. K. i I. K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Urzędu Skarbowego w R. Nr [...] z dnia [...], 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz skarżących solidarnie kwotę 730 (siedemset trzydzieści ) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

I SA/Łd 2469/02

Uzasadnienie

Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Ł. określił decyzją z dnia [...] W. i I. małżonkom K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. oraz zaległość podatkową w tym podatku i odsetki za zwłokę od tej zaległości. Przyczyną określenia tej zaległości było stwierdzenie niezasadności odliczenia od dochodu przez W. K. wydatku z tytułu renty. Zaległość wynikającą z tej decyzji podatnicy zapłacili w całości w 1999 r. w trzech terminach, w kwietniu, sierpniu i wrześniu, a wpłaty te zostały zaliczone na zaległość podatkową i odsetki od tej zaległości. Izba Skarbowa utrzymała w mocy powyższą decyzję. Podatnicy zaskarżyli do NSA rozstrzygnięcie organu odwoławczego. Przed rozpoznaniem skargi Izba Skarbowa uchyliła w trybie art.38 ust.2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym własną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora UKS z dnia [...]. Tę decyzję podatnicy także zaskarżyli do NSA.

W tej sytuacji, po uchyleniu przez Izbę własnej decyzji oraz decyzji organu I instancji w przedmiocie określenia zaległości podatkowej, Urząd Skarbowy w R. w dniu [...] zaliczył jako nadpłatę, zgodnie z wnioskiem podatników, wpłacone przez nich w 1999 r. kwoty, na bieżące podatki, a pozostałą po tym zaliczeniu kwotę zwrócił podatnikom w dniu 7 grudnia 2000 r. na rachunek bankowy. Z przedstawionego rozliczenia wynika, że zwracane podatnikom kwoty, które wcześniej organ zaliczył na zaległy podatek zwrócone zostały z oprocentowaniem, natomiast wpłaty zaliczone wcześniej na odsetki za zwłokę zwrócone zostały bez oprocentowania.

W dniu 12 października 2001 r. podatnicy zwrócili się do Urzędu Skarbowego w R. o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 2733,16 zł w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. Stwierdzili, że organ podatkowy nie oprocentował zwróconych im kwot zaliczonych wcześniej na odsetki od zaległości, skutkiem czego nie otrzymali zwrotu pełnej, należnej im nadpłaty. Ich zdaniem kwota zwrócona do tej pory powinna być zaliczona proporcjonalnie na nadpłatę w podatku i na jej oprocentowanie. Oznacza to, że do tej pory nie otrzymali zwrotu zarówno części swej wpłaty zaliczonej na zaległość, jak i jej oprocentowania. Zawarte w tym piśmie żądanie zwroty odsetek od kosztów upomnienia oraz opłaty skarbowej nie było później przedmiotem sporu w sprawie obecnie rozpatrywanej przez Sąd. Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w R. postanowił powyższy wniosek załatwić w całości odmownie. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że wyliczona przez podatników kwota, to odsetki od nienależnie ich zdaniem zapłaconego podatku. W dniu zwrotu nadpłaty, to jest 7 grudnia 2000 r. nie obowiązywał jeszcze § 3 art.72 Ordynacji podatkowej, a zatem nie było podstawy aby za nadpłatę uważać tę część wpłaty, która została zaliczona na poczet odsetek za zwłokę. Uzasadnione zatem było zwrócenie podatnikom zapłaconych przez nich odsetek ale bez ich oprocentowania. Podatnicy odwołali się od tej decyzji ale Izba Skarbowa postanowieniem z dnia [...] stwierdziła, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu określonego w art.223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Strona 1/2