Zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają jedynie budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością rolniczą /art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Zwolnienie to nie dotyczy w ogóle budynków mieszkalnych, co oznacza, że istnienie związku między tym budynkiem a działalnością rolniczą nie powoduje zwolnienia budynku mieszkalnego lub jego części z podatku od nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bronisława J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. :z dnia 23 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 1998 r. - oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławczej we W. - po rozpatrzeniu odwołania Bronisława J. - utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy T. (...) z dnia 17 września 1998 r. /w decyzji Kolegium pomyłkowo wskazano jako datę decyzji Wójta: 9.09. 1998 r., ale z numeru powołanej decyzji i akt podatkowych wynika, że niewątpliwie chodzi o decyzję z 17 września 1998 r./ o ustaleniu łącznego zobowiązania pieniężnego na 1998 r. w kwocie 494,40 zł, w tym podatku rolnego - 471,80 zł, podatku leśnego - 17,20 zł i podatku od nieruchomości - 5,40 zł. W uzasadnieniu podano, że kwestią sporna jest powierzchnia gruntów leśnych i nieużytków /rowów/ przyjętych do wyliczenia podatku. Jednak podstawę opodatkowania przyjęto na podstawie danych wynikających z ewidencji gruntów: powierzchnię gospodarstwa rolnego - 12,70 ha /6,99 ha przeliczeniowych/, lasów - 2,54 ha, w tym lasu podlegającego opodatkowaniu - 1,52 ha. Natomiast powierzchnię użytkową części mieszkalnej budynku /30 m2/ wyliczono szacunkowo na podstawie danych posiadanych przez organ podatkowy, z uwagi na niezłożenie przez podatnika wykazu nieruchomości.
Dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, a w szczególności aktualne wypisy z ewidencji gruntów, potwierdzają prawidłowość danych przyjętych do wyliczenia podatku. W tej sytuacji zarzuty podatnika dotyczące niezgodności co do powierzchni gruntów nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym.
Powołano się przy tym na art. 4 ustawy o podatku rolnym, podkreślając, że jeżeli podatnik kwestionuje prawidłowość danych wynikających z ewidencji gruntów, to powinien w odrębnym trybie wyjaśnić ewentualne niezgodności.
Dopiero zmiana danych wynikających z ewidencji gruntów może wywrzeć wpływ na wymiar podatku rolnego.
W skardze B. J. podniósł, że powierzchnia gruntów przyjęta do obliczenia podatków jest niezgodna ze stanem faktycznym. Wskazał, że według Urzędu Gminy i Urzędu Rejonowego w L. lasu jest 2,54 ha, podczas gdy w rzeczywistości jest go tylko 1,97 ha /w działce nr 272 i 263/.
Ponadto obciążono, go podatkiem za zawalone rowy w działce nr 272.
Kwestionuje także ustalenie podatku od nieruchomości od domu mieszkalnego, który nie jest wykończony.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, wyjaśniając, że na działce nr 271/1 znajdują się lasy i grunty leśne o powierzchni 0,08 ha, a na działce 273/4 - o powierzchni 0,49 ha, których skarżący nie wziął pod uwagę w rozliczeniu ich łącznej powierzchni. Dlatego istnieje różnica między wyliczeniami powierzchni skarżącego i organu podatkowego. Natomiast okoliczność braku całkowitego wykończenia budynku nie może mieć znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego, albowiem budynek jest oddany do użytku i zamieszkany przez skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Należy się zgodzić z organami podatkowymi, że miarodajne dla określenia powierzchni gruntów są dane wynikające z ewidencji gruntów, co wynika z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, zgodnie z którym podstawą wymiaru podatków i świadczeń powinny być dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków; wynika to również z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./.