Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi "A" Spółki Akcyjnej w T. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 54 951 (pięćdziesiąt cztery tysiące dziewięćset pięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił A. Spółka Akcyjna w upadłości zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 r. w wysokości 5.630.051,00 zł.
Organ pierwszej instancji uznał, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 25.970.235,16 zł obejmującą następujące wydatki:
1. bezpośrednio związane z przychodami osiągniętymi przez A. spółkę jawną w wysokości 847.381,44 zł, dotyczące :
a. kosztów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenie społeczne pracowników A. s.j. w wysokości 837.487,68 zł,
b. płatności na podstawie faktur za energię elektryczną zużytą w marcu 2007 r. w wysokości 2.669,31 zł.,
c. usług przewozu złomu sprzedanego przez A. spółkę jawną o wartości 7.224,45 zł.
2. wynikające z faktur zakupu złomu, niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w wysokości 25.122.853,72 zł.
Organ stwierdził, że Spółka zaewidencjonowała zakupy złomu na podstawie faktur, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń. Zdaniem organu wystawcy tych faktur uczestniczyli w procederze fikcyjnego obrotu fakturowego złomem i zajmowali się jedynie wystawianiem dokumentów, nie prowadząc faktycznie działalności w tym zakresie.
W związku z powyższym na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) organ nie uznał za dowód ksiąg podatkowych Spółki w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów w zakresie udokumentowania zakupu złomu od firm:
B. z/s w O.,
C. W. S. z/s w A.,
D. J. P., L.,
E. J. B., G.,
F. G. G.-J., L.,
G. R. B., P.G.,
H. W. S., L.,
I M. L., N. W. W.,
J. B. D., L.,
K. M. D., Ł.,
L. A. K., Ł.,
M. B. M., Ł.,
N. G. K., I.,
O. P. R., P.,
P. J. F., T.,
R. M. M., L.,
Przedsiębiorstwo S.S. P., L.,
T. M. S., Ś.,
U. s.c. T. J., L. B., J. G., O..
Podstawę opodatkowania organ określił stosownie do art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej, na podstawie danych wynikających z ksiąg rachunkowych, z pominięciem wydatków na zakup złomu.
W wyniku postępowania odwoławczego, decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i określił Spółce zobowiązanie w wysokości 5.469.048,00 zł.
Organ odwoławczy uznał za zasadne zastrzeżenia podatnika w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń pracowników, wymagalnych po dacie przekształcenia, lecz odnoszących się do okresu sprzed przekształcenia.
Nie podzielił jednak argumentacji Spółki odnoszącej się do zaliczenia w poczet kosztów podatkowych wydatków na zakup złomu.
W oparciu o zebrany materiał dowodowy organ przyjął, że Spółka wprawdzie nabywała złom wyszczególniony w zakwestionowanych fakturach, jednak nie pochodził on od wystawców faktur. Organ dał wiarę dowodom, w szczególności przesłuchaniom właścicieli firm, którzy przyznali się do tego, że byli jedynie wystawcami faktur sprzedaży złomu nie będąc jednocześnie jego właścicielami. W ocenie organu także znajdujące się w aktach sprawy decyzje w przedmiocie podatku od towarów i usług, wydane w stosunku do wystawców faktur sprzedaży, potwierdzały, że choć wystawiali oni dla skarżącej faktury sprzedaży złomu, nie posiadali tego towaru. Działalność tych firm była zarejestrowana pod względem formalnym, jednak podmioty te nie posiadały zaplecza służącego prowadzeniu tego rodzaju działalności. Firmy nie posiadały samochodów, pomieszczeń magazynowych, powierzchni do składowania złomu, wreszcie środków finansowych umożliwiających prowadzenie takiej działalności. Ze składanych przez właścicieli firm wyjaśnień i zeznań wynikało, że ich rola w zarejestrowanej działalności ograniczała się do wystawiania faktur.