Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) Protokolant: St. asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2020 r. sprawy ze skargi H. K. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.85.2020.3.RR UNP: 995314 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2020 r. H. K. (dalej: wnioskodawca, skarżący) zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako DKIS, organ) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania prawa do uzyskania patentu.
Opisując zdarzenie przyszłe skarżący wskazał, że wraz z innymi osobami na początku lat 90-tych opracował projekt wynalazczy pod nazwą "Palnik do gazów niskokalorycznych", przy czym opracowanie tego projektu wynalazczego zostało wykonane w ramach umowy cywilnoprawnej z A Sp. z o.o. Projekt ten został zgłoszony 24 marca 1990 r. jako projekt pracowniczy na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości. W związku z przyjęciem przedmiotowego projektu wynalazczego A Sp. z o.o. nabył uprawnienie do wystąpienia o udzielenie patentu na przedmiotowy wynalazek. Na wynalazek objęty zgłoszeniem B A sp. z o.o. uzyskał ochronę patentową decyzją z dnia [...] r. - nr patentu: [...]. Twórcy przedmiotowego projektu wynalazczego oraz A Sp. z o.o. uzgodnili, że zapłata wynagrodzenia dla twórców za przedmiotowy projekt wynalazczy obejmująca prawo przeniesienia uprawnienia do uzyskania patentu, zostanie wykonana w ten sposób, że po udzieleniu licencji na przedmiot tego projektu wynalazczego Licencjobiorca zobowiązany będzie zapłacić każdemu z twórców należne mu wynagrodzenie wyliczone od korzyści ekonomicznych ze stosowania projektu wynalazczego. Przy opracowywaniu projektu wynalazczego twórcy i A sp. z o.o. uzgodnili, że wynalazek ten będzie przeznaczony dla przedsiębiorstwa Huta Miedzi "C" (obecnie D SA). Projekt wynalazczy dostosowywano specjalnie do potrzeb i warunków przyszłego odbiorcy, próby i testy rozwiązania oraz wdrożenie pracy badawczej odbywały się w Hucie Miedzi "C". W dniu 18 października 1990 r. Huta Miedzi "C" zawarła z A sp. z o.o. umowę nr [...] o wykonanie pracy badawczej a w dniu 28 maja 1990 r. podmioty te zawarły umowę nr 1/TKW/91 o wdrożenie wyników pracy badawczej. W dniu 25 lipca 1991 r. A sp z o.o. jako licencjodawca oraz Huta Miedzi "C" jako licencjobiorca podpisały na przedmiotowy wynalazek umowę licencyjną nr [...]. W § 6 pkt 21 tej umowy wprowadzono zapis, że Huta Miedzi "C" zobowiązuje się terminowo uiszczać opłaty licencyjne w wysokości i w sposób podany w dalszej treści umowy, oraz wynagrodzenie dla współtwórców wynalazku.
Strony umowy licencyjnej określiły wysokość oraz termin zapłaty opłaty licencyjnej. W umowie tej nie wprowadziły metodyki wyliczenia tych opłat - metodyka była uzgodniona w załączniku do umowy z dnia 28 maja 1991 r. W przypadku wynagrodzenia na rzecz twórców wynalazku również nie wpisano zasad wyliczenia tego wynagrodzenia. Po podpisaniu umowy licencyjnej Licencjobiorca rozpoczął produkcję palników autorstwa wnioskodawcy oraz ich eksploatację w swojej działalności, tj. zamontował po 5 palników w 7 kotłach ORG - 32. Za pierwszy rok korzystania z przedmiotowych palników (za 1992 r.) licencjobiorca wypłacił twórcom wynagrodzenie (a A sp. z o.o. opłaty licencyjne) według własnej metodyki liczenia efektów ekonomicznych.