skargę w przedmiocie wymiaru cła.
Tezy

W granicach zasady swobodnej oceny dowodów organy celne władne są poczynić odmienne ustalenia od tych, które wynikają z dokumentów złożonych przez stronę.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie wymiaru cła.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Urzędu Celnego w Ł. decyzją z 13 listopada 1996 r. dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym sprowadzony przez Stronę - osobę fizyczną samochód marki Nissan Primera. Wartość celną ustalono zgodnie z art. 30b ust. 1 prawa celnego i dokonano wymiaru cła.

W odwołaniu od powyższej decyzji Strona podniosła, że organ celny w sposób dowolny odmówił wiarygodności dołączonym do odprawy dokumentom określającym wartość celną, a w szczególności niemieckiemu dokumentowi odprawy celnej eksportowej i ocenie technicznej sprowadzonego pojazdu.

Po rozpatrzeniu odwołania Prezes Głównego Urzędu Ceł, decyzją z 26 marca 1997 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że stosownie do art. 26 ust. 1 prawa celnego wartością celną jest wartość transakcyjna, która jednakże może nie zostać przyjęta za wartość celną, w razie gdy dokumenty służące do określenia wartości celnej nie zostały dołączone do wniosku, a w przypadku ich dołączenia organ celny zakwestionował ich wiarygodność /art. 26 ust. 6 prawa celnego/. Wartość celna pojazdu została przez organ celny ustalona na podstawie ceny katalogowej na rynku eksportera samochodu tej samej marki, co samochód sprowadzony przez Stronę, po dokonaniu stosownych odliczeń. Za wartość wyjściową została przyjęta kwota 29.245 DEM.

Powyższą kwotę pomniejszono kolejno o 20 procent zużycia za pół roku eksploatacji, o podatek MwSt, jak również o stopień uszkodzeń, oszacowany na 45 procent ubytku wartości. W wyniku powyższej kalkulacji otrzymano kwotę 10.937 DEM, co stanowi równowartość 20.403 zł. Kwota ta stanowiła podstawę wymiaru cła.

Prezes GUC zwrócił także uwagę, iż przedłożona przez Stronę opinia biegłego z 6 listopada 1996 r., określająca wartość rynkową pojazdu na 19.000 zł, jest potwierdzeniem przyjętej przez organ celny metody ustalenia wartości celnej oraz zasadności zakwestionowania wartości transakcyjnej podanej przez stronę.

W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Strona wnosiła o uchylenie decyzji organów obu instancji, twierdząc, iż prawidłowa jest wartość samochodu podana w fakturze załączonej do zgłoszenia celnego.

W odpowiedzi na skargę Prezes GUC wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo podniesiono, że przedstawione organom celnym dokumenty posiadają wady formalne, a mianowicie przedstawiona faktura nie posiada numeru porządkowego, co może sugerować, że przedmiotowy rachunek nie został zaksięgowany, a więc i cena w nim zawarta nie musi być ceną faktycznie zapłaconą. Umowa kupna-sprzedaży podpisana jest wyłącznie przez sprzedającego. Oceny rzeczoznawców nie mają charakteru wiążącego dla organów celnych, aczkolwiek w niniejszej sprawie opinia ta potwierdza prawidłowość ustaleń organów celnych.

W piśmie procesowym z 13 stycznia 1998 r. skarżący dodatkowo podniósł, że w decyzji Dyrektora Urzędu Celnego przyjęto w dowodzie odprawy celnej, jako podstawę prawną, art. 30c prawa celnego. Natomiast Prezes GUC w odpowiedzi na skargę wskazuje jako podstawę prawną art. 30b prawa celnego, stwierdzając, że przyjęto metodę kalkulacyjną. Na błędy formalne faktur skarżący nie miał wpływu, gdyż nabycie następowało za pośrednictwem pełnomocnika, jednakże oryginalność dokumentów została sprawdzona przez organy celne w toku postępowania. Do pisma skarżący dołączył decyzję Prezesa GUC nr 142 z 24 czerwca 1997 r., zawierającą wyjaśnienia w sprawie ustalenia wartości celnej używanych pojazdów samochodowych.

Strona 1/2