Gdy łączna powierzchnia użytków rolnych, gruntów pod stawami i sklasyfikowanych jako użytki rolne gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa, należących do tej samej osoby, nie przekracza 1 ha fizycznego, do ustalenia, czy dane gruntu stanowią gospodarstwo rolne do celów podatku rolnego /art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, bierze się pod uwagę wyłącznie użytki rolne /bez gruntów pod stawami i gruntów pod zabudowaniami sklasyfikowanych jako użytki rolne/ i tylko obszar tych użytków podlega przeliczeniu na hektary przeliczeniowe.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadności skargi Stanisława G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 8 kwietnia 1997 r. w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 1997 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - na podstawie art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia 8 kwietnia 1997 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Z. z dnia 14 marca 1997 r., ustalającą Stanisławowi G. łączne zobowiązanie pieniężne za 1997 r., m.in. z tytułu podatku rolnego. W uzasadnieniu podano, że przepisy ustawy o podatku rolnym uzależniają powstanie obowiązku podatkowego od posiadania użytków rolnych /przeliczeniowych/ o powierzchni co najmniej 1 ha. Stanisław G. ma gospodarstwo rolne o powierzchni 1,01 ha przeliczeniowego. Podniesiony w odwołaniu argument, że powierzchnia gospodarstwa nie przekracza 1 ha, nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o podatku rolnym liczbę hektarów przeliczeniowych ustala się na podstawie rodzajów i klasyfikacji użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów oraz zaliczenia do okręgu podatkowego. Ewidencja gruntów więc stanowi podstawę do określenia podstawy opodatkowania.
W skardze do sądu administracyjnego Stanisław G. podniósł, że jest właścicielem gruntów o obszarze 0,75 ha, których powierzchnia mierzona hektarami przeliczeniowymi nie przekracza 1 ha, a zatem nie powinien być podatnikiem podatku rolnego. Przedstawił swoje wyliczenia, z których wynika - przy zastosowaniu odpowiednich zaokrągleń - że powierzchnia gruntów wynosi 1 ha przeliczeniowego.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, podając, że przedstawione przez skarżącego przeliczenie powierzchni fizycznej na przeliczeniową nie jest poprawne. Nie można bowiem zaakceptować propozycji, aby zaokrąglać kolejne wyniki z przeliczenia w poszczególnych klasach. Skarżący jest właścicielem gruntów o łącznej powierzchni 0,75 ha, w tym klasa IIIa - 0,29 ha i IIIb - 0,46 ha. Jeśli zatem zastosować odpowiednie wyliczenia, powierzchnia przeliczeniowa wynosi: w klasie IIIa: 0,29 ha x 1,50 = 0,4350 ha i w klasie IIIb: 0,46 ha x 1,25 = 0,5750 ha, a wiec łącznie 1,01 ha przeliczeniowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Istotą sporu jest kwestia, czy grunty, których właścicielem jest skarżący, stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, a tym samym czy podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 tej ustawy /w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody - Dz.U. nr 91 poz. 409, obowiązującym od 1 stycznia 1997 r./ za gospodarstwo rolne do celów podatku rolnego uważa się obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz - sklasyfikowanych w operatach ewidencyjnych jako użytki rolne - gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej lub osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.