1. Czynności sprawdzające prowadzone w trybie przepisów zawartych w dziale V /art. 272-280/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie są tożsame z kontrolą podatkową, o której mowa w dziale VI przepisów tej ustawy /art. 281-292/, a więc nie są przeszkodą do dokonania korekty deklaracji w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 81 par. 2 Ordynacji podatkowej.
2. Warunkiem skuteczności korekty dokonanej przez podatnika zgodnie z art. 81 par. 2 Ordynacji podatkowej nie jest jednoczesna zapłata podatku
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA J. Chlebny (spr.), Sędziowie NSA W. Jarzębowski, A. Wrzesińska-Nowacka, Protokolant M. Kowalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2004 r. sprawy ze skargi Towarzystwa Finansowego A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2000 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku
Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2000 roku. Towarzystwa Finansowego A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na łączną kwotę 17.163 zł, zaległość podatkową w tym podatku w wysokości 9.108 zł i odsetki za zwłokę na dzień wydania decyzji w wysokości 6.059,80 zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 2.732,40 zł odpowiadające 30% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż Spółka przyjęła jako podstawę obniżenia podatku należnego o podatek naliczony faktury na zakup usług niematerialnych - konsultacji gospodarczych od firmy A. M. B. Firma B nie posiadała kopii faktur, a jej właścicielka w trakcie czynności kontrolnych oświadczyła, iż faktury te nie zostały ujęte w ewidencji podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. Zgodnie z przepisem art.19 ust. l i 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm.), podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał fakturę, bądź w rozliczeniu za miesiąc następny. Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego stanowią - w myśl przepisu § 50 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 roku (Dz. U. Nr 109 poz. 1245). w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących, albo ich duplikaty. Zgodnie z § 50 ust. 4 pkt 2 powołanego rozporządzenia, gdy nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy, to faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego. Firma A. M. B w lutym 2002 roku tj. po przeprowadzeniu czynności sprawdzających - złożyła korekty deklaracji VAT-7 za miesiące lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2000 roku, w których ujawniła sprzedaż objętą zakwestionowanymi fakturami. W uzasadnieniu decyzji podkreślono, że nie ma zastosowania przepis § 50 ust. 6 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 roku, ponieważ dotyczy on jedynie sytuacji, kiedy wystawca faktury lub faktury korygującej nie posiadając kopii tych dokumentów, uwzględnił w deklaracjach dla podatku od towarów i usług wykazaną w nich sprzedaż i podatek należny. A. M. właścicielka firmy B złożyła korekty deklaracji VAT-7 za miesiące: lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2000 roku dopiero w dniu 26 lutego 2002 roku.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania, zarzucając organom administracyjnym naruszenie prawa materialnego. W uzasadnieniu wskazano, iż A. M. właścicielka firmy B złożyła korekty deklaracji VAT-7. Okoliczność, iż skorygowanie błędu nastąpiło w sposób zgodny z przepisami prawa, potwierdził w piśmie z dnia 11 czerwca 2002 roku Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Zakwestionowanie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego spowodowałoby sytuację podwójnego opodatkowania, gdyż z jednej strony, w związku ze złożoną korektą, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług ciążył na firmie B, z drugiej jednak strony skarżącej odmówiono prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka podkreśliła, iż jej kontrahent uwzględnił w złożonej korekcie deklaracji sprzedaż dokonaną na jej rzecz i wykazał należny od niej podatek, a zatem w tej sytuacji zastosowanie znaleźć powinien przepis § 50 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 1999 roku. Fakt częściowego braku zapłaty wykazanego w korekcie deklaracji podatku od towarów i usług nie ma wpływu na prawo skarżącej do obniżenia podatku należnego.