Słusznie zatem stwierdza organ odwoławczy ,że udzieleniu ulgi nie leży w interesie publicznym. Odmowa umorzenie nie spowoduje ,że strona zmuszona będzie ubiegać się o pomoc z środków publicznych w celu zaspokojenia swoich potrzeb bytowych. Nie wskazuje na to aktualna jej sytuacja. Natomiast bez wątpienia , o czym już wcześniej przyznanie ulgi oznaczałoby zachwianie zasady powszechności opodatkowania oraz równości podatników wobec prawa albowiem stawiałoby stronę w uprzywilejowanej pozycji względem innych osób , które pomimo niskich dochodów, bezrobocia czy złego stanu zdrowia w sposób terminowy regulują swoje zobowiązania . Oznaczałoby to aprobatę dla biernej postawy podatnika , który w żadnej mierze nie czyni starań ażeby minimalizować zaległości podatkowe.
Podnieść także należy ,że podatnik może ubiegać się o mniej radykalną ulgę ( spłata ratalna) , które pozwoli przystąpić do spłaty posiadanych zaległości . Trafność decyzji zaskarżonej w zakresie pozostałym , poza zakwestionowanym przez sąd nie budzi wątpliwości.
Odnosząc się do zarzutów traktujących o prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym , dostrzec należy ,że przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie były stosowane w sprawie , natomiast sporna decyzja zakorzeniona jest w przepisach Ordynacji podatkowej - 67a § 1 pkt 3, art. 207, art. 208 § 1 i 210 § 4 Op. których nie zakwestionowano .
Mając powyższe na uwadze , sąd stwierdza ,że organ naruszył jedynie przepis art. 70 § 8 Op. poprzez jego zastosowanie , co skutkowało błędnym przyjęciem zakresu zaległości podatkowej , i co w konsekwencji może mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia z punktu widzenia przesłanek umorzenia zaległości. Ponownie rozpoznając sprawę organ zastosuje się do przedstawionej wykładni art. 70 § 8 Op. , i oceni , czy i w jaki sposób uchybienie to miało wpływ na wynik sprawy, a podjęta decyzja nadal będzie miała charakter suwerenny.
Z tych powodów sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit a p.p.s.a. uchylił zaskarżoną decyzję. Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia przepis art. 250 p.p.s.a.
dc