Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek od towarów i usług, Działalność gospodarcza, Administracyjne postępowanie
Tezy

1. W świetle art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma znaczenia faktyczna kontynuacja działalności gospodarczej innego podmiotu gospodarczego /podatnika/.

Każdy podatnik, o którym mowa w art. 5 ustawy, niezależnie od przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności /z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3/, obowiązany jest złożyć zgłoszenie rejestracyjne przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 2 ustawy.

Zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 "ustawy" nie zastępują przy tym inne zdarzenia, zaś w szczególności doręczenie urzędowi skarbowemu odpisu zaświadczenia o zmianie we wpisie w ewidencji działalności gospodarczej.

2. Procesowa zasada udzielania informacji, a raczej ewentualne niezastosowanie się organu do tej zasady nie może być traktowane jak swoista klauzula generalna umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego i w konsekwencji zweryfikowanie w ten sposób zakresu określonego przepisem ustawy obowiązku podatkowego. Organ podatkowy działa bowiem na podstawie przepisów obowiązującego prawa /art. 6 Kpa/ i obowiązany jest stosować przepisy prawa podatkowego.

Uzasadnienie strona 1/5

1. Decyzją zaskarżoną z dnia 19 września 1997 r. wydaną stosownie do art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, oraz art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - po rozpatrzeniu odwołania Marka L. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 27 maja 1997 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń 1994 r. - Izba Skarbowa uchyliła w całości decyzję I instancji i ustaliła zobowiązanie w tymże podatku za styczeń 1994 r. w wysokości - 1.627 zł.

W motywach swej decyzji organ odwoławczy wskazał, iż w toku kontroli źródłowej dokonanej przez Urząd Kontroli Skarbowej w Wytwórni G., której właścicielem jest Marek L., stwierdzono, że Wytwórnia - od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 30 czerwca 1996 r. posługiwała się numerem NIP wydanym na spółkę cywilną "Marek L. i Spółka".

Kontrolowany podmiot gospodarczy nie złożył przed rozpoczęciem działalności jako firma jednoosobowa, /tj. przed dniem 1 stycznia 1994 r./, zgłoszenia rejestracyjnego, w związku z czym podatnik dokonywał odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur zakupu, nie mając do tego prawa.

W odwołaniu wniesionym od decyzji pierwszoinstancyjnej podatnik podniósł, że zgłoszenie rejestracyjne dokonane zostało przez Wytwórnię G., która działała w formie spółki cywilnej, a spółka ta nie została wykreślona z rejestru, wobec czego decyzja wydana została z naruszeniem art. 25 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Jednocześnie wskazał, iż żaden przepis ustawy o zobowiązaniach podatkowych lub ustawy o podatku VAT nie przewiduje stosowania sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do zwrotu różnicy między podatkiem należnym a naliczonym. W ocenie odwołującego się, dopełnił on formalności związanych ze zmianą formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej - uzyskał zaświadczenie Urzędu Miasta i Gminy w G. stwierdzające, iż od dnia 3 stycznia 1994 r. kontynuuje dotychczasową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Uzyskanie informacji o zmianie formy prawnej działalności Wytwórni obligowało Urząd Skarbowy do wezwania podatnika oraz pouczenia go o konieczności dokonania zmiany numeru identyfikacyjnego, czego, - z naruszeniem art. 9 Kpa, nie uczyniono. Posługując się dotychczasowym numerem NIP podatnik działał nieświadomy tego, że jest to niewłaściwe.

Rozpoznając zarzuty odwołania Izba Skarbowa stwierdziła, że zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym odrębnymi podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej i osoby fizyczne, zaś spółka cywilna jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Organ odwoławczy podkreślił, iż każdego z wymienionych podatników identyfikuje numer identyfikacji podatkowej, a zatem każdy podmiot, który zmienia formę organizacyjną, musi ponownie się zarejestrować bez względu na fakt kontynuowania działalności. Numer identyfikacyjny nie jest przypisany do danego przedmiotu działalności, lecz do ściśle określonego podmiotu. W podatku od towarów i usług podatnikiem podlegającym rejestracji jest spółka, a nie odrębnie każdy ze wspólników. W przypadku, gdy wspólnik rozwiązanej spółki cywilnej kontynuuje, jako firma jednoosobowa, działalność prowadzoną przez spółkę, zobowiązany jest do dokonania rejestracji i uzyskania nowego numeru identyfikacyjnego.

Strona 1/5