Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek od towarów i usług, Podatek dochodowy od osób fizycznych
Tezy

Odrębność uregulowań prawnych, jeśli chodzi o osobowość prawnopodatkową spółki cywilnej w podatku dochodowym i podatku VAT, nie daje podstaw do odnoszenia kosztów uzyskania przychodów spółki w oderwaniu od uregulowań odnoszących się do niej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż nie znajduje to uzasadnienia w przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i prowadziłoby do nierównorzędnego traktowania podatników, co sprzeczne jest z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 30 marca 1998 r. Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie art. 21 par. 3, art. 51 par. 1, art. 52 par. 1 pkt 1 i 2, art. 53 par. 1 i 4 Ordynacji podatkowej, art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług określił spółce cywilnej "P." Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 1996 r. i ustalił dodatkowe zobowiązanie za miesiące luty, maj, czerwiec, lipiec, październik, listopad i grudzień w łącznej kwocie 288 zł.

Zaskarżoną decyzją z dnia 2 września 1998 r. Izba Skarbowa, na podstawie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania Spółki od ww. decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej uchyliła tę decyzję w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące maj i październik 1996 r. i ustaliła dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie za miesiące, marzec - 18,90 zł, kwiecień 20,40 zł, maj - 18,90 zł, sierpień - 14,10 zł, wrzesień - 52,80 zł, październik - 20,40 zł, - w pozostałej części utrzymując w mocy tę decyzję.

W uzasadnieniu swojej decyzji Izba Skarbowa wskazała, że w toku kontroli ustalono, że podatnik - spółka cywilna "P." odliczył podatek VAT od wydatków, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka zawyżyła za miesiące od lutego do grudnia 1996 r. podatek naliczony o kwotę 964,25 zł w następstwie czego doszło do wydania decyzji przez Inspektora Kontroli Skarbowej.

Nie zgadzając się z ustaleniami kontroli Spółka wniosła odwołanie wnosząc o uchylenie tej decyzji i umorzenie postępowania I instancji.

Argumentowała, że w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem określonych w art. 23.

Takimi bez wątpienia były wydatki związane z używaniem samochodu osobowego, nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych Spółki, dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Nie uważa się za koszty tylko wydatków przekraczających kwotę wynikającą z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu oraz stawki za jeden kilometr, określonej w odrębnych przepisach - art. 23 ust. 1 pkt 46. Podatnik prowadził ewidencję przebiegu pojazdu według określonego wzoru i ewidencja ta nie była kwestionowana, wobec czego na podstawie art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług mógł obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, określonego na fakturach stwierdzających ich nabycie. Spółka spełniała przy tym wszelkie warunki do obniżenia kwoty podatku należnego: dysponowała tytułem prawnym do samochodu osobowego, którym to tytułem była własność i współwłasność przez wspólników Spółki, fakturami dokumentującymi wydatki związane z używaniem samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, które były wystawione na Spółkę, koszty związane z używaniem samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych mieściły się w limicie wynikającym z prowadzonej rzetelnie ewidencji.

Strona 1/3