Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek (sprawozdawca), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Parczewie na uchwałę Rady Gminy Dębowa Kłoda z dnia 18 lutego 2008 r. nr XV/73/2008 w przedmiocie poboru podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego od osób fizycznych w drodze inkasa, wyznaczenia inkasentów i określenia wysokości wynagrodzenia za inkaso oddala skargę.
W dniu 18 lutego 2008r. Rada Gminy podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zarządzenia poboru podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego od osób fizycznych w drodze inkasa, wyznaczenia inkasentów i określenia wysokości wynagrodzenia za inkaso (Dz. Urz. Woj. Nr 89, poz. 2360).
W § 2 uchwały na inkasentów wyznaczono sołtysów z terenu poszczególnych sołectw, a w § 3 uchwały wskazano, że wysokość wynagrodzenia za inkaso określa załącznik do uchwały. Powyższa uchwała została zaskarżona przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej jako sprzeczna z prawem, gdyż podjęta z naruszeniem:
- art. 6 ust. 12 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006r., Nr 121, poz. 844 ze zm. - dalej "upol");
- art. 6b ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 2006. Nr 136, poz. 969 ze zm. - dalej "upr");
- art. 6 ust. 8 ustawy o podatku leśnym (Dz. U. z 2002, Nr 200, poz. 1682 ze zm. - dalej :upl") - poprzez wskazanie w § 2 uchwały, że na inkasentów uprawnionych do poboru podatków wyznacza się sołtysów, czyli rodzajowe i ogólne określenie inkasentów, bez wskazania konkretnych osób, podczas gdy treść powołanych przepisów ustaw podatkowych wymaga wyznaczenia personalnie wskazanych osób, aby nie było wątpliwości na kogo obowiązek został nałożony i aby podatnicy wiedzieli kto jest uprawniony do poboru podatków.
Zdaniem Prokuratora, nie ma wątpliwości, że powołane, jako podstawa prawna skarżonej uchwały, przepisy ustaw podatkowych upoważniają radę gminy do zarządzenia poboru podatków w drodze inkasa oraz do wyznaczenia (określenia) inkasentów i określenia wysokości wynagrodzenia za ich czynności. Jednakże użyte w tych przepisach wyrażenia: "wyznaczyć inkasentów" (art. 6 ust. 12 upol i art. 6 ust. 8 upl) oraz "określić inkasentów" (art. 6b upr) przesądzają, że inkasentem może być jedynie podmiot ściśle oznaczony i zindywidualizowany.
W związku z tym, rodzajowe oznaczenie inkasenta, poprzez odwołanie się do faktu bycia sołtysem, nie jest poprawne ze względu na doniosłość regulowanej uchwałą materii dotyczącej podatków, jak i z punktu widzenia osób będących podatnikami.
Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały wskazując, że jest ona nadal obowiązującym aktem prawa miejscowego.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. Wyjaśniła, że skarżona uchwała utraciła moc w związku z wejściem w życie uchwały nr [...] Rady Gminy z dnia 28.11.2013r. w sprawie zarządzenia poboru podatków w drodze inkasa, określenia inkasentów oraz wysokości wynagrodzenia za inkaso (Dz. Urz. Woj. z dnia 29.11.2013r., poz. 5024). W obecnie obowiązującej uchwale, zarządzając pobór podatków w drodze inkasa, imiennie określono inkasentów w poszczególnych sołectwach, jednakże również wskazanie ich poprzez oznaczenie pełnionej funkcji sołtysa nie jest kwestionowane przez organ nadzoru - Wojewodę L. i jest akceptowane w orzecznictwie sądowym oraz w doktrynie ("Podatek od nieruchomości w orzecznictwie sądów administracyjnych", Komentarz pod. red. W. Morawskiego, Lex 2013).