Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi Z. W. i J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty za kartę pojazdu i odmowy zwrotu opłaty I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] nr [...]; II. zasądza na rzecz Z. W. i J. W. od Samorządowego Kolegium Odwoławczego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 72 § 1 pkt 1 oraz art. 75 § 2 pkt 1 litera c/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania Z. W. i J. W., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia [...] Nr [...], odmawiającą stwierdzenia nadpłaty oraz zwrotu opłaty w kwocie 425 zł pobranej za kartę pojazdu samochodu marki Toyota Corolla, Nr rejestracyjny [...].
Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że w dniu 23 listopada 2003 r. Prezydent Miasta L. działając na podstawie art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz .U. z 2005 r. Nr 108, poz. 175) oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310) - dokonał decyzyjnej rejestracji powyższego pojazdu i pobrał opłatę w kwocie 500 zł za wydanie karty pojazdu . Złożony natomiast przez Z. W. i J. W. wniosek z dnia 26 września 2006 r. o zwrot opłaty za kartę pojazdu w kwocie 425 zł - nie mógł być pozytywnie rozpatrzony z tego względu, że niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP, przepis § 1 ust. 1 cyt. rozporządzenia stracił moc obowiązującą z dniem 1 maja 2006 r., na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. o sygn. akt U 6/04. Stąd też pobór opłaty za kartę pojazdu dokonany został na podstawie obowiązującego wówczas przepisu prawa i nie ma w tej sytuacji podstaw do stwierdzenia nadpłaty i jej zwrotu wnioskodawcom.
W odwołaniu od tej decyzji Z. W. i J. W. wnosili o jej uchylenie i zwrot pobranej opłaty za karę pojazdu argumentując, że przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu był przepisem niekonstytucyjnym, który utracił moc obowiązującą od dnia 1 maja 2006 r. Skarżący podnieśli przy tym, że od tego dnia za kartę pojazdu pobierana jest opłata w wysokości 75 zł.
Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji podzielając stanowisko w niej zawarte.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Z. W. i J. W. zarzucili, że wydane decyzje wynikają z błędnej interpretacji powyższego wyroku Trybunału Konstytucyjnego i są sprzeczne z literą oraz duchem prawa.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna aczkolwiek z innych przyczyn niż w niej wskazanych.
Tytułem wstępu należy przypomnieć, że kryterium sądowej kontroli zaskarżonej decyzji wyznacza dyspozycja zawarta w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) - zwanej dalej p.p.s.a. Zatem Sąd miał obowiązek zbadać, czy zaskarżona decyzja zgodna jest z obowiązującym prawem, przy czym - w świetle art. 134 § 1 p.p.s.a. - nie był związany sformułowanymi w skardze zarzutami i wnioskami.