Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu opłaty paliwowej z tytułu importu oleju napędowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Asystent sędziego Anna Strzelec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 czerwca 2007r. sprawy ze skargi [...] S. A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu opłaty paliwowej z tytułu importu oleju napędowego - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/17

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], wydana na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz.60 ze zmianami), art. 37h, art. 37j ust. 1 pkt. 2, ust.2, art. 37k, art. 371 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (tekst jednolity: Dz. U. Nr 256 z 2004L, poz. 2571 ze zmianami), Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania "[...]" S.A. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] sierpnia 2006 r., Nr [...] odmawiającej stwierdzenia i zwrotu opłaty paliwowej z tytułu importu oleju napędowego dokonanego przez stronę w okresie od października 2004 r. do lipca 2005 r., utrzymał w mocy decyzją organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, Dyrektor Izby Celnej podniósł, iż okresie od października 2004 r. do lipca 2005 r. firma "[...]" S.A. sprowadzała z Białorusi olej napędowy. Towar zgłaszany był do procedury dopuszczenia do obrotu w Oddziale Celnym podległym Naczelnikowi Urzędu Celnego. Kwotę należności celno podatkowych obliczano na podstawie dokumentów dołączonych do zgłoszenia celnego. Zgodnie z postanowieniami art. 37o ust. 1 pkt 2 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, importer obliczał i wpłacał opłatę paliwową na rachunek Izby Celnej w terminie określonym dla należności celnych. Opłata paliwowa doliczona była do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W dniu 9 czerwca 2006 r. strona wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty opłaty paliwowej za okres od października 2004 r. do lipca 2005 r. w kwocie 9.331.384,80 zł, uzasadniając swoje żądanie tym, iż sprowadzony towar wykorzystany został do innych celów niż napęd do pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Sprowadzony olej był sprzedawany "PKP Cargo" S.A. Biuro Zaopatrzenia oraz Handlu Towarami i Materiałami i wykorzystany przez PKP do celów trakcyjnych. W październiku 2005 r. strona otrzymała oświadczenie od PKP dotyczące zużycia oleju napędowego zakupionego w 2004 r. i 2005 r. od "[...]" S.A., zgodnie z którym zużycie zakupionego od "[...]" S.A. oleju napędowego do pojazdów wymienionych w art. 2 pkt 31 prawo o ruchu drogowym wynosiło 1.384 tony. Pozostały olej w ilości 94.435,008 ton dostarczony w ramach kontraktów, został wykorzystany do celów trakcyjnych oraz innych urządzeń nie wymienionych w art. 2 pkt 31 prawa o ruchu drogowym. Spółka dołączyła również do wniosku interpretację Naczelnika Urzędu Celnego wydaną na podstawie art. 14a § 4 ordynacji podatkowej na wniosek "[...]" S.A. w której Naczelnik Urzędu Celnego uznał za prawidłowe stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty paliwowej w przypadku sprzedaży oleju napędowego wykorzystywanego przez kupującego do celów trakcyjnych oraz innych urządzeń, nie wymienionych wart. 2 pkt 31 prawa o ruchu drogowym oraz ewentualnej możliwości wnioskowania o zwrot nadpłaconego podatku.

W toku postępowania Naczelnik Urzędu Celnego wezwał wnioskodawcę do przedłożenia dokumentów na okoliczność ustalenia jaka ilość oleju napędowego importowanego na podstawie przedmiotowych zgłoszeń celnych została wykorzystana do celów trakcyjnych i innych urządzeń nie wymienionych w art. 2 pkt 31 prawa o ruchu drogowym. Pismem z dnia 29 sierpnia 2006 r. spółka podała, że nie posiada szczegółowych dokumentów potwierdzających, z których cystern dostarczonych do PKP Cargo S.A. konkretne ilości zostały zużyte na cele trakcyjne i na inne cele, albowiem znajdują się one u kontrahenta spółki tj. PKP Cargo S.A. Niezależnie od tego wnosiła o przeprowadzenie dowodu z ksiąg podatkowych PKP Cargo S.A. argumentując, iż przeprowadzenie tego dowodu potwierdziłoby, że ilości zużytych paliw wykazane w złożonym oświadczeniu są zgodne ze stanem faktycznym. Dołączyła również kserokopie dokumentów dotyczących jednego zgłoszenia celnego obrazujące cały proces dostawy oleju napędowego od chwili odprawy celnej do momentu wydania oleju przez PKP Cargo S.A. na potrzeby trakcyjne i do innych celów.

Strona 1/17
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej