Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (spr.),, WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2012 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2008 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz A. M. kwotę ... zł (... złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta z [...], określającą A. M. / podatnik / zobowiązanie w podatku od środków transportowych za 2008 r. w kwocie 760 zł.
Organ podatkowy ustalił, że podatnik jest właścicielem środka transportowego, zarejestrowanego w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Organ rejestrujący nie dysponuje informacjami o sprzedaży bądź kasacji środka transportu. W dniu 31 lipca 1991 r. środek transportu został czasowo wyrejestrowany jako czasowo wycofany z ruchu. Podatnik nie wykazał, by środek transportu został wyrejestrowany ze skutkiem w postaci wygaśnięcia obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych. Wyłącznie twierdzenia o złomowaniu środka transportu nie są wystarczające dla wygaśnięcia obowiązku podatkowego przy braku stosownego zaświadczenia o złomowaniu i decyzji o wyrejestrowaniu środka transportu.
W podstawie prawnej opodatkowania organ podatkowy wskazał art. 9 ust. 1, 4a i 4b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych / Dz.U.06.121.844 - u.p.o.l. /.
2. Podatnik złożył skargę na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zarzucił naruszenie art. 145 § 2 w powiązaniu z art. 123 i art. 200 ustawy Ordynacja podatkowa / Dz.U.05.8.60 ze zm. - o.p. / przez pominięcie w postępowaniu podatkowym pełnomocnika podatnika, doręczanie korespondencji wyłącznie podatnikowi; art. 8 u.p.o.l. przez opodatkowanie podatkiem od środków transportowych nieistniejącego środka transportu; art. 9 ust. 1 u.p.o.l. przez przyjęcie, że obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych ciąży na osobie fizycznej niebędącej właścicielem czy posiadaczem zarejestrowanego środka transportu.
3. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie. Podtrzymało stanowisko, argumenty przyjęte w zaskarżonej decyzji. Przyznało, że decyzja drugiej instancji nie została doręczona pełnomocnikowi, lecz samemu podatnikowi. Argumentowało, że to uchybienie nie spowodowało żadnych ujemnych skutków dla podatnika, który formalnie skutecznie złożył skargę i zainicjował sądową kontrolę legalności decyzji odwoławczego organu podatkowego. W tych okolicznościach podatnik nie został pozbawiony obrony swoich praw. Pełnomocnik podatnika złożył skargę z zachowaniem ustawowego trybu, terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
4. Zaskarżona decyzja nie odpowiada prawu. W pierwszej kolejności podlegał uwzględnieniu zarzut kwalifikowanego naruszenia przepisów postępowania, w warunkach wznowienia. Zasadność tego zarzutu nie pozwoliła na sądową kontrolę legalności zaskarżonej decyzji w pozostałym zakresie.
5. Z przedstawionych akt postępowania podatkowego wynika, że podatnik w postępowaniu drugiej instancji był reprezentowany przez doradcę podatkowego. Decyzja powzięta przez odwoławczy organ podatkowy została doręczona samemu podatnikowi z pominięciem doradcy podatkowego umocowanego do działania w imieniu podatnika / k. 10, 16 akt podatkowych /. Odwoławczy organ podatkowy w odpowiedzi na skargę przyznał te okoliczności postępowania podatkowego drugiej instancji.