Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] na uchwałę Rady Gminy K. - O. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wzorów formularzy podatkowych w zakresie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego - oddala skargę.
Rada Gminy K.-O., dalej: "Rada Gminy", w dniu 8 grudnia 2014r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie określenia wzorów formularzy podatkowych w zakresie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego. Wzory deklaracji na podatek od nieruchomości, na podatek rolny i na podatek leśny oraz wzory informacji w sprawie podatku od nieruchomości, w sprawie podatku rolnego i w sprawie podatku leśnego stanowią załączniki nr [...] ,5, 6, 9 i 10 do wskazanej uchwały. W pozycji G wzoru informacji w sprawie podatku od nieruchomości (załącznik nr [...]), w pozycji H deklaracji na podatek od nieruchomości (załącznik nr [...]), w pozycji H informacji w sprawie podatku rolnego (załącznik nr [...]), w pozycji I deklaracji na podatek rolny (załącznik nr [...]), w pozycji G informacji w sprawie podatku leśnego oraz pozycji H deklaracji na podatek leśny ("Oświadczenie i podpis podatnika/osoby reprezentującej podatnika") zawarto oświadczenie o następującej treści: "Oświadczam, że są mi znane przepisy Kodeksu karnego skarbowego dotyczące skutków podania nieprawdy lub zatajenia prawdy w deklaracji".
W podstawie prawnej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 594, z późn. zm.), art. 6 ust. 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014r. poz. 849), art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 1381 z późn. zm.) oraz art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002r. o podatku leśnym (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 465).
P. L., dalej: "Prokurator Rejonowy", w dniu 25marca 2016r. złożył skargę na tę uchwałę w zakresie obejmującym treść przytoczonego wyżej oświadczenia, zamieszczoną w załącznikach nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] oraz nr [...] do uchwały, zarzucając rażące naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, art. 6 ust. 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym oraz art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002r. o podatku leśnym poprzez wprowadzenie do treści uchwały rozwiązań (przepisów), które stanowią przekroczenie delegacji ustawowej.
W związku ze wskazanym naruszeniem prawa Prokurator Rejonowy wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w części dotyczącej zawarcia w załącznikach stwierdzenia o treści: "oświadczam, że są mi znane przepisy kodeksu karnego skarbowego dotyczące skutków podania nieprawdy lub zatajenia prawdy w deklaracji". W uzasadnieniu skargi Prokurator Rejonowy, powołując się na art. 94 Konstytucji wskazał, iż organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. W ocenie Prokuratora Rejonowego zaskarżona uchwała wykracza poza prawotwórcze kompetencje rady w tej części, w której uprawnia do odebrania od mieszkańca Gminy oświadczenia o znajomości przepisów kodeksu karnego skarbowego i wynikającej stąd odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych z prawdą lub zatajenia tych danych. Brak jest bowiem w ustawach przepisów upoważniających radę gminy do tego typu regulacji, a jednocześnie nie można takiego upoważnienia domniemywać (powołując na uzasadnienie tego poglądu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 czerwca 2015r., sygn. akt 598/15). Wskazał ponadto, iż zgodnie z treścią art. 233 §6 kk sprawca odpowiada za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu, które ma służyć za dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, jeżeli przyjmujący oświadczenie, działając w zakresie swoich uprawnień nadanych przez ustawę, uprzedził oświadczającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe oświadczenie. Brak upoważnienia, o którym mowa powoduje zaś, że nie można odwołać się do zakreślonej w ten sposób odpowiedzialności karnej. W ocenie Prokuratora ochrona praworządności i interes społeczny powoduje, że uchwała w części zaskarżonej winna zostać wyeliminowana z obrotu prawnego.