Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Strzelec po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 września 2017 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r. - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/23

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w L. (organ odwoławczy), po rozpatrzeniu odwołania E. S. (podatniczka, skarżąca) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. P. (organ I instancji) z dnia [...] zmieniającą skarżącej rozliczenie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy.

W ramach przeprowadzonej u podatniczki kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczeń podatku od towarów i usług (VAT) za okresy od listopada 2011 r. do lipca 2012 r. organ I instancji ustalił, że w kontrolowanym okresie rozliczeniowym podatniczka zawyżyła podatek naliczony w związku z ujęciem w rejestrach nabyć prowadzonych dla celów VAT 51 faktur VAT, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Podatniczka prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą E. S. P. oraz pod nazwą Agencja Celna. Głównym przedmiotem działalności była sprzedaż detaliczna prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Podatniczka zaewidencjonowała 14 faktur VAT, których wystawcą była firma M. M. H. A. R.-S. i P.-B. w Z. (inna nazwa to P. M. M. M.) za zakup materiałów budowalnych (bloczki betonu komórkowego, pręt zbrojeniowy Fi 12), akumulatorów i opończy na łączną kwotę brutto [...] zł (VAT - [...] zł) oraz 37 faktur wystawionych przez B.-E. S. Sp. z o. o. w P. za zakup solarów ([...] 180W, 180 WATT, 190 WATT, 140 WATT), artykułów kosmetycznych ([...], [...]) oraz tonerów HP (różne rodzaje) na łączną kwotę brutto [...] zł (VAT - [...] zł), które to towary pierwotnie miały zostać nabyte również od M. M..

W ocenie organu I instancji, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym włączone do akt dowody zgromadzone w prowadzonych kontrolach i postępowaniach przez właściwe dla kontrahentów organy pozwolił ustalić, że zakwestionowane transakcje sprowadzały się jedynie do obrotu dokumentami, za którymi "nie szła" dostawa towaru, a ich celem było tworzenie pozorów kreowania zdarzeń gospodarczych.

Organ I instancji ustalił również w zakresie eksportu towarów dokonywanego w ramach prowadzonej przez E. S. działalności na rzecz kontrahentów z Ukrainy i Rosji, że transakcje te także nie miały miejsca, a co za tym idzie nie spełniono kryteriów z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr. 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej: "ustawa o VAT".

W zakresie podatku należnego organ I instancji nieprawidłowości nie stwierdził, ponieważ wszyscy kontrahenci krajowi (nabywcy) podatniczki w okresie od listopada 2011 r. do czerwca 2012 r. potwierdzili zakup towarów handlowych, wskazując jednocześnie, że nie mają wiedzy skąd pochodzi nabyty od skarżącej towar.

W odwołaniu podatniczka zasadniczo zarzuciła naruszenie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, art. 99 ust. 12 ustawy o VAT oraz art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 w związku z art. 191, art. 193 § 6 i art. 210 § 1 pkt 6 w związku z § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.). W jej przekonaniu ocena materiału dowodowego przez organ I instancji jest dowolna, a rozstrzygniecie sprzeczne z orzecznictwem sądów krajowych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Strona 1/23
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej