Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Jeżeli podatnik nie sprzedaje towarów i nie świadczy usług, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie można mu czynić zarzutu, że nie prowadzi ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 marca 1998 r., wydaną na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, po rozpatrzeniu odwołania P.W. spółki z o.o. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 19 grudnia 1997 r., określającej zobowiązanie podatkowe za marzec 1997 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za marzec 1997 r. w kwocie 411 zł, Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, iż w toku postępowania podatkowego zostało ustalone, że prowadząc działalność w zakresie handlu detalicznego, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i par. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących, P.W. zobowiązane było do rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 10 grudnia 1996 r. Spółka posiadała trzy stanowiska kasowe i obowiązana była w pierwszym miesiącu rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu przynajmniej jednej kasy, ale w grudniu 1996 r. rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży przy użyciu dwóch kas. Natomiast ewidencjonowanie za pomocą trzeciej kasy rozpoczęła w lutym 1997 r.

W odwołaniu strona stwierdziła, że spełniła warunki określone w przepisach prawa do dokonania odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup trzeciej, ostatniej kasy fiskalnej.

Izba Skarbowa nie znalazła podstaw do podzielenia stanowiska strony i wskazała, że z par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących wynika, iż Spółka obowiązana była rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży przy użyciu trzeciej kasy w styczniu 1997 r., a obowiązku tego nie dopełniła. Kasa ta została wprawdzie zainstalowana przez serwisanta w dniu 30 stycznia 1997 r. i sporządzono raport fiskalny Nr 1, jednak zarejestrowanie pierwszej sprzedaży nastąpiło w dniu 1 lutego 1997 r. /paragon Nr 000001/.

Twierdzenie strony w odwołaniu, że jednym z warunków, od których zależy prawo podatnika do odliczenia od podatku należnego kwot wydatkowanych na zakup kasy jest zainstalowanie i użytkowanie kasy w obowiązujących terminach, nie ma odniesienia do obowiązujących przepisów prawa, bowiem zgodnie z par. 4 ust. 2 wymienionego rozporządzenia z prawa do ww. odliczenia mogą korzystać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących terminach.

Z uwagi na fakt, że podatnik odliczył w deklaracji VAT-7 za marzec 1997 r. kwotę wydatkowaną na zakup trzeciej kasy, organ I instancji określił zobowiązanie podatkowe za ten miesiąc w prawidłowej wysokości i ustalił dodatkowe zobowiązanie sankcyjne zgodnie z art. 27 ust. 5 ustawy o VAT, co - zdaniem organu odwoławczego - jest prawidłowe.

Na powyższą decyzję P.W. spółka z o.o. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i zarzucając, że narusza ona par. 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących, skarżąca podniosła, że zgodnie z przepisami rozporządzenia z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących obowiązana była do rozpoczęcia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 10 grudnia 1996 r., wobec czego poinformowała organ podatkowy o ilości i miejscu stanowisk kasowych oraz z dniem 10 grudnia 1996 r. rozpoczęła ewidencję przy zastosowaniu jednej kasy fiskalnej. Dwie pozostałe kasy fiskalne zostały zainstalowane w dniach 30 grudnia 1996 r. i 30 stycznia 1997 r., zaś pierwszy obrót został przy ich pomocy zaewidencjonowany odpowiednio w dniach 30 grudnia 1996 r. i 1 lutego 1997 r. W ten sposób Spółka spełniła wszystkie warunki do odliczenia wydatku na zakup każdej z kas zarówno w świetle przepisów rozporządzenia z dnia 27 maja 1994 r., jak i 24 grudnia 1996 r. Zainstalowanie drugiej kasy na 2 dni przed wymaganym terminem nie jest sprzeczne z prawem i nie powinno rodzić negatywnych dla strony skutków. Natomiast trzecia z zainstalowanych kas została ufiskalniona w dniu 30 stycznia 1997 r. o godz. 1752, jednak między tym momentem a dniem 1 lutego 1997 r. nie została zawarta w tym punkcie sprzedaży żadna transakcja /przez ten czas sklep nie prowadził sprzedaży detalicznej/ i dlatego żadna transakcja nie została zaewidencjonowana przy użyciu zainstalowanej już kasy fiskalnej.

Strona 1/3