Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie NSA Anna Kwiatek (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant ref. Magdalena Futyma, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2004 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz T. S. kwotę 265 zł (dwieście sześćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa, po rozpoznaniu odwołania T. S., utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] kwietnia 2003 r. w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Izba Skarbowa podała, że postępowanie restrukturyzacyjne wszczęte wnioskiem z dnia [...] listopada 2002 r. obejmowało zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych, która według wnioskodawcy wynosiła 209.111 zł wraz z odsetkami w kwocie 232.396 zł. Organ I instancji ustalił, że powyższe kwoty zobowiązań wynikają z dwóch decyzji z dnia [...] stycznia 2002 r. określających wobec T. S. [...] i G. S. [...] zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Z ewidencji prowadzonych przez organ podatkowy wynika, że na dzień [...] listopada 2002 r. T. S. posiadał zaległość z tego tytułu w kwocie 92.598,06 zł i odsetki w kwocie 99.650,20 zł, a G. S. - zaległość w kwocie 119.058,59 zł i odsetki - 128.125,90 zł. Ponieważ G. S. nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnej formie, objęcie wnioskiem jej zaległości podatkowej nie znajdowało, zdaniem organów obu instancji, podstaw prawnych, gdyż restrukturyzacja dotyczy wyłącznie należności od przedsiębiorców, co wynika z art. 1 ust. 2 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz. U. 2002 r. Nr 155, poz. 1287 ze zm./. Zdaniem organów, również zaległości podatkowe T. S. nie mogą być objęte restrukturyzacją, bowiem prowadzi on wprawdzie działalność gospodarczą pod firmą PHP "T" i jest małym przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy - Prawo o działalności gospodarczej, jednakże postępowanie restrukturyzacyjne, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 i art. 6 ustawy o restrukturyzacji, może dotyczyć jedynie należności związanych z działalnością gospodarczą, a przychód ze sprzedaży nieruchomości /w 1997 r./ stanowił odrębne od przychodów z działalności gospodarczej źródło przychodu, którego nie łączy się z dochodami z innych źródeł. Przedmiotem działalności gospodarczej wnioskodawcy nie był obrót nieruchomościami, lecz handel artykułami spożywczymi i przemysłowymi, stąd istniejąca na dzień 30 czerwca 2002 r. zaległość podatkowa nie była związana z działalnością przedsiębiorcy, co zdaniem obu organów, przesądzało o bezprzedmiotowości postępowania restrukturyzacyjnego.
Zdaniem Izby Skarbowej, o bezprzedmiotowości postępowania w sprawie niniejszej przesądza również upływ terminu do wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji, określonego w art. 18 ust. 1 ustawy o restrukturyzacji, który nie podlega przedłużeniu, co oznacza, że nawet w przypadku zasadności wniosku nie może być on pozytywnie załatwiony. Ustosunkowując się do zarzutu naruszenia art. 127 ordynacji podatkowej, Izba wyjaśniła, że przedstawiona Urzędowi Skarbowemu interpretacja przepisów podatkowych nie miała dla niego charakteru wiążącego, a w swej decyzji dokonał on suwerennej oceny materiału dowodowego i rozstrzygnął istotę sprawy.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego T. S. wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając naruszenie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit.a i art. 18 ust. 1 ustawy o restrukturyzacji oraz art. 127 ordynacji podatkowej. Skarżący podniósł, że kwotę zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał we wniosku o restrukturyzację zgodnie z informacją uzyskaną w Urzędzie Skarbowym. Zdaniem skarżącego, ścisła wykładnia przepisów ustawy o restrukturyzacji nie pozwala na wyłączenie z jej zakresu zaległości podatkowych w podatku dochodowym pochodzących z innego źródła niż działalność gospodarcza, gdyż wyłączenie takie powinno wynikać z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit.a ustawy, a nie z celowościowej wykładni jej przepisów, którą zastosowały organy. Zdaniem skarżącego, w sprawie istotnym było, że od wielu lat jest on przedsiębiorcą i zakup nieruchomości, z tytułu sprzedaży której posiada znaną na dzień 30 czerwca 2002 r. zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonany został w celach inwestycyjnych - pod budowę supermarketu, o czym świadczy otrzymany w tym dniu kredyt inwestycyjny i wpis w ewidencji środków trwałych. W ocenie skarżącego, argument o upływie terminu do wydania decyzji merytorycznej jest niezrozumiały w sytuacji, gdy długotrwałość postępowania wynikała z winy organów. Skarżący nie zgadza się również z poglądem Izby, iż ocena braku zasadności jego wniosku dokonana w piśmie Izby z dnia [...] listopada 2002 r. pozostawała bez wpływu na rozstrzygnięcie zawarte w decyzji Urzędu Skarbowego oraz, że takie działanie organów w toku postępowania znajduje podstawę prawną.